32"

TV kijken is hier in Amerika 'n groot gebeuren. Hele gezinnen worden opgevoed rondom allerlei TV's. TV in de woonkamer, in de eetkamer, in de keuken, in elke slaapkamer... en waarschijnlijk ook nog wel op 'n enkel toilet.

Manon en ik hebben niet zoveel met TV. We vinden het leuk om series te bekijken, maar dan wel graag wanneer het ons uitkomt - en dan heet het ineens geen TV meer, maar video. En de TV als achtergrondgeluid bij het dagelijkse leven? Nee, dat is aan ons niet besteed.

Maar ja... als we dan toch 'n nieuwe TV voor hier kopen, dan is het wel moeilijk om je te beheersen. Echt normale formaten hebben ze eigenlijk niet. Het is of net te klein of net te groot. De maat die ons wel aanstond was 26" (66cm). En van die TV's gaf de Sony Bravia het mooiste beeld. Maar even verderop stond de 32" (81cm) Bravia naar ons te lonken. En die was maar $100 duurder. Dubben, wikken, wegen...

Uiteindelijk zijn we natuurlijk met die grotere TV naar huis gegaan. Het is ruimschoots onze duurste aankoop tot nog toe en hij zal waarschijnlijk niet heel vaak aanstaan. Maar ja, mooi is'ie wel. En zo durven we tenminste ook nog 'ns Amerikaanse vrienden bij ons thuis uit te nodigen.

Oh ja, even de bigmac-index van die TV:

Sony Bravia 32"

KDL-32M4000

$800

€750

Bedankt Margie, voor het opzoeken van de prijs.