Net niet

Marrije en Jan hadden al eens verteld dat een rit naar Lick Observatory op Mount Hamilton de moeite waard was. Dus toen het gisteren mooi en helder weer was, zijn we daar naartoe gegaan. Zou toch leuk zijn om Silicon Valley eens van boven te bekijken en om ons huis dan te zoeken. We waren goed voorbereid, dus met genoeg benzine in de tank, drinken en broodjes voor de lunch. Op de website van Lick Observatory had ik namelijk al gelezen dat dat daar niet te krijgen is. Ik had ook nog op de website van California Department of Transportation gecheckt of de weg open was, omdat we vanuit onze woonkamer konden zien dat er wat sneeuw op de berg ligt. Maar er was niets afgesloten.

We zijn door Milpitas en Alum Rock richting Mount Hamilton Road (highway 130) gereden. Dat was een mooie gelegenheid om die wijken eens te bekijken. Het was wel raar: naarmate we dichter bij de eerste heuvelrug kwamen, werden de woningen slechter, maar toen we de berg op reden werd het weer beter. Mooie huizen met uitzicht over Silicon Valley.

De weg begon al snel naar boven te kronkelen en mijn blikken in de vallei leverden alleen maar duizelingen op, dus heb ik me maar geconcentreerd op de weg. Gelukkig hadden we niet veel tegenliggers, want de weg was niet superbreed. Frank had het idee dat ik erg naar rechts reed, maar ik reed expres met de banden net tegen of op de blokjes in het midden van de weg. De omgeving werd steeds mooier, maar dat nam niet weg dat we met samengeknepen billen bleven rijden. Het leek alsof Lick Observatory maar erg ver in de verte bleef, als een wortel voor onze neus.

Eindelijk zagen we een bordje met 'Lick Observatory 7 miles'. En - voor ons gevoel -uren later '5 miles'. Een bocht verder werden we ingehaald door een politiewagen en twee bochten daarna was het einde oefening. Daar stond de politiewagen bij een wegafzetting.

Da's pech hebben...

We vonden al dat er opvallend veel auto's de weg af kwamen rijden, maar ja, die mensen waren misschien al uitgekeken. De agent vertelde dat er te veel ijsvorming op de weg was en dat het daarom niet verantwoord was om auto's door te laten. Nou zagen we onderweg ook wat fietsers de berg op stoempen, hopelijk was hun einddoel niet de sterrenwacht...

Omkeren en afdalen dan maar. Gelukkig hadden we op de heenweg twee beginpunten van wandelroutes gezien. Bij de parkeerplaats Twin Gates zijn we even gestopt.

Lick Observatory in de verte

Op een heuvel hebben we geluncht en ons verbaasd hoe de kolonisten vroeger door dit soort gebieden hebben moeten ploeteren met hun ossenwagens.

Lunchen in de zon

Onze volgende stop was bij Grant Lake, voor ons toetje: cinnamon & sugar cookie die we met gevaar voor eigen leven hebben opgegeten, want bergleeuwen die zich bijna niet laten zien, maar vast dol zijn op zulke koeken. Op het informatiebord bij de parkeerplaats stond wat je moet doen als je ineens een bergleeuw voor je hebt: je groot maken, nooit bukken en nooit met je rug naar het beest toe weglopen.

Je kunt je misschien voorstellen dat we na deze dag met natuurschoon en spanning om half negen zaten te knikkebollen op de bank.