De spullen zijn er!

15 Januari is de boot (de Jade) met onze container in de haven van Oakland aangekomen. De boot heeft er zo'n vier weken over gedaan vanuit Rotterdam. Omdat de visa begin november -dus toen we ons huis leeg ruimden voor verscheping- nog niet rond waren, durfden we het niet aan om de boel alvast vooruit te sturen. Stel je voor dat er toch iets mis zou gaan, dan zouden we in Nederland zitten zonder huis en zonder spullen. Bovendien zou het bij de Amerikaanse douane moeilijkheden opleveren. Dus hebben we de spullen een maand in de opslag gedaan bij onze internationale verhuizer (KHZ in Alphen aan den Rijn).

Gelukkig vond de douane het niet nodig om onze container te controleren. Dat scheelde weer een paar dagen. Onze contactpersoon van Crown WorldWide Moving & Storage belde begin deze week of we donderdag thuis waren voor de aflevering. Ja natuurlijk! Ik ben direct naar de leasing office gegaan om de verhuislift te reserveren voor 'priority service'. Dat is een lift die is bekleed met een soort paardendekens, tegen beschadiging van de lift. Bewoners en bezoekers moeten dan de andere lift gebruiken.

De avond voor de aflevering hebben Frank en ik gauw de huurmeubelen opzij geschoven, zodat er genoeg ruimte voor onze 'meuk' zou zijn.

De aankomst
Om kwart voor tien stond de truck met container voor de deur.


Na het voorstelrondje besprak ik met een van de mannen hoe we het uitpakken gingen aanpakken. Ondertussen plakten de andere twee de hoeken van de muren en de deurpost af en rolden de lopers uit.

Daarna was het tijd voor het sjouwwerk. En mijn Spaanse cijferlessen ;o) Bij elke doos die ze binnendroegen, riepen ze het nummer. Die kon ik dan afstrepen op de paklijst. Omdat ik had verteld dat ik Spaans aan het leren ben via internet (over een tijdje gewoon in een conversatieklasje), begonnen ze in het Spaans af te roepen.

Alle grote spullen hebben ze uitgepakt, het verpakkingsmateriaal voerden zij af. Ik was wel bijna een trapper van Franks fiets kwijt, die lag nog ergens in een lege doos. Gelukkig hadden we die snel opgespoord.

En zo zag het halverwege de ochtend eruit:

Toen alles boven stond hebben de mannen meegeholpen met uitpakken van de keukendozen. Dat scheelt ons mooi gesjouw met karton en papier. Dat hoort ook bij hun service hoor. Net als het monteren van eenvoudige dingen. Zo hebben ze de sturen van de fietsen weer goed en vast gezet en de trappers bevestigd. Verder hadden we op dit moment niet veel te monteren. Voordat we goed kunnen bepalen waar alles moet staan, moeten de huurmeubelen weg zijn. Die worden aanstaande dinsdag opgehaald.

Vertrek
Om kwart over een was het tijd voor controle van de container (is die echt leeg?) en het papierwerk: tekenen voor ontvangst, dat er niets beschadigd is, wat de mannen wel/niet hebben gedaan met mijn toestemming. Ze waren nog even bezig met lege dozen in de container gooien, dus ik ging nog even naar boven in de veronderstelling dat ik ze nog wel even zou zien om ze te bedanken en een fooi te geven. Maar toen waren ze ineens verdwenen. Wilden vast thuis gaan lunchen bij moeder de vrouw ;o)