San Andreas Trail

Gisteren hebben Marrije en ik de San Andreas Trail in Sanborn County Park (Saratoga) gelopen. We hadden een plattegrondje afgedrukt met de wandelroutes er op, maar door de slechte bewegwijzering hebben we een stuk gemist. Nou hadden we ook wat moeite om het begin van de route te vinden, dus toen zijn we maar eerst de Nature Trail gaan doen. Dat is een educatief rondje langs genummerde plekken. In een flyer lees je dan steeds wat bijzonderheden. Bijvoorbeeld over het overlevingsmechanisme van Redwoods (sequoiabomen). Deze bomen impregneren hun bast zelf met een brandwerend goedje. Mocht het dan toch misgaan -of ze worden omgehakt-, dan groeien er uit het wortelstelsel klonen rond de 'moederboom'. Zo vormt zich een 'fairy ring'.
Een van de 'fairy rings' die je in Sanborn County Park tegenkomt.

"Leaves of three, let it be"
Zo leerden we ook een ezelsbruggetje om een 'poison oak' van een 'blackberry' (braam) te onderscheiden:

Leaves of three, let it be
If it's hairy, it's a berry


De beruchte poison oak: gladde takken, blaadjes zoals eikenblad.


Een berry: stekels ('haren') onder de gekartelde bladeren en op de takken.

De flyer vertelde ons dat ze allebei driebladig zijn, maar de poison oak is dus de 'gevaarlijke'. Alleen stond in de flyer niet wat er zo giftig is aan die eik. Op Wikipedia staat dat de poison oak een olielaagje (urushoil) op bladeren en takken heeft waar zo'n 70% van de mensen allergisch op reageert. En dan niet een klein beetje, maar dagen lang jeukende blaasjes, korsten. Brrr... Een poison oak is geen grote eikenboom, maar meestal een struik, vandaar misschien de verwarring met een braam? Nog een ezelsbruggetje: Berries white, danger in sight (de bessen van de poison oak zijn wit).

De trail gevonden
Halverwege de Nature Trail zagen we een bordje 'San Andreas Trail'.
Die zijn we toen gaan volgen. Ik weet niet of we echt letterlijk op de San Andreas breuklijn hebben gelopen, maar voor de zekerheid hebben we niet te hard gestampt. Wel gefoeterd, want het was een flinke klim. Maar met af en toe een kleine pauze en de kaart bestuderen, ging het best.
Marrije bekijkt hoe we verder moeten lopen.

Uiteindelijk zijn we langs Todd Creek weer afgezakt. Onderweg kwamen we nog een stukje Nature Trail tegen, met een mysterieuze steen. Hoe die gaten er in zijn gekomen, is me niet duidelijk. Ze lijken wel erg gefabriceerd door mensen.
Mystery Rock of Ghost Rock