Hidden Talents

We hebben ons eerste culturele uitje achter de rug. We zijn naar 'Hidden Talents' van het San Jose Ballet geweest. Vijf dansers uit de groep hebben choreografieen gemaakt die de rest van de groep uitvoerden.


De muziekkeuze was apart: John Legend, Bjork, LOOP!Station (traden live op), een of ander modern pianostuk (ook met livemuziek) en een verzameling tango's. Niet echt klassiek dus. Maar de dansen waren grotendeels wel op spitzen ('pointe shoes'), met moderne invloeden er in. Soms irritant, soms grappig. Ik ben duidelijk al wat vastgeroest: ballet op spitzen is klassiek en moet op klassieke muziek met klassieke bewegingen. De Notenkraker, Giselle, Het Zwanenmeer, dat werk.

In het programmaboekje dat we bij binnenkomst kregen, zat een blaadje. Het leek wel een 'In Memoriam', maar het was een briefje waarop de sponsors van de voorstelling staan vermeld. Dat is hier heel normaal.


De voorstelling duurde wat lang, ook omdat er 2 pauzes in zaten. Frank - onder dwang mee en een beetje lekker gemaakt met de belofte dat er 'loop'-artiesten zouden optreden - vroeg zich af wanneer de standupcomedians zouden beginnen. Volgens hem zou ballet veel leuker zijn als het caballet is. Als tegenprestatie heb ik beloofd dat ik een keer met hem meega naar een worstelwedstrijd. Oh dear...

Entree

Vergis je in de restaurants niet als je een 'entree' bestelt. Dat is niet een voorafje, maar een hoofdgerecht! Voorgerechten zijn 'starters'.

Je eten delen is hier heel normaal. Ben je met z'n tweetjes en bestel je maar een voorafje of toet, dan krijg je er meestal automatisch al twee vorken of lepels bij. Ben je met z'n vieren, geen probleem. Dan krijg je gewoon 4 vorken/lepels.

Post aan de deur

De post komt niet alleen via de brievenbus bij de parkeergarage. Mededelingen van onze verhuurder worden tussen deur en deurpost geschoven. Zo hebben we al een uitnodiging gehad voor een borrel en een aankondiging dat een uitgang van de garage voor werkzaamheden afgesloten wordt. Berichten van de Maintenance-mannen worden op een gele kaart geschreven en aan de deurklink gehangen. En Fedex en UPS willen nog wel eens een pakket of envelop voor je achterlaten.

Als je op vakantie bent zoals een van onze ganggenoten, dan kan het zo uit gaan zien:

Ik ga er maar vanuit dat buum of buuv op vakantie is. Het ruikt nog niet vreemd op de gang. Je merkt 't, veel contact met de directe buren is er nog niet bij. Dat lijkt hier gewoon te zijn. Dus veel sociale controle is er niet. Hm, misschien toch maar even melden bij het verhuurkantoor beneden?

Oogarts of brillenverkoper?

In Nederland had ik elk jaar een grote controle in het diabetescentrum, een soort APK. Dan onderzochten ze in 1x mijn bloed en urine, maakten een hartfilmpje, controleerden mijn voeten en maakten een ogenfoto.

Bij de Medical Group waar ik nu zit, hebben ze niet zo'n gecombineerd onderzoek. Alles is versnipperd over de verschillende afdelingen. Dus kreeg ik een verwijzing naar het Vision Center voor de jaarlijkse ogenfotosessie. Een bezoek aan dit Vision Center wordt niet vergoed door onze verzekering. Een onderzoek zou me dan zo'n $300 of meer kosten, waarvan ik maar liefst $45 vergoed zou krijgen omdat het een instelling 'out-of-network' is (die is dus niet aangesloten bij onze verzekering). In-network wordt 1x per jaar volledig vergoed.

Ik ging daarom op zoek naar een alternatief. Dat werd een 'optomotrist' (opticien) in de buurt die ook een 'retinal exam' doet met de Optomap voor $30.

Voorbeeld van een Optomapfoto.

Na een kort e-mailoverleg met mijn voormalig internist in Nederland was de conclusie dat ik dat best kon doen. In mijn 15-jarige diabetescarriere heb ik nog nooit oogcomplicaties gehad. Maar wat niet is, kan nog komen en om dat in de gaten te houden is zo'n Optomap-onderzoek goed genoeg.

Onderzoek
Eerst maakte een assistente de Optomap-foto's. Daarna kreeg ik een test om mijn gezichtsveld te bepalen. Nog nooit gehad in Nederland. Ik moest 1 oog afdekken met een piratenlapje en klaarzitten met een 'clicker', een drukknop. Op een scherm moest ik een rode stip volgen. Ondertussen kwamen er 1-4 groene stippen in beeld. Met de clicker moest ik dan aangeven hoeveel groene stippen ik zag.
Daarna werd mijn bloeddruk gemeten en mocht ik wachten op de dokter. Ze kwam al snel de onderzoekskamer in en ging verder met de tests. En een beetje educatie over diabetes en de kans op blind worden. Dat ik mijn bloedglucosewaarden goed gereguleerd moet hebben om dat te voorkomen. Dat ik me moest afvragen wat mijn leven me waard is enzovoort. Ze liet me foto's zien van een diabetespatient met vergevorderde retinopathie. Heel opbeurend allemaal. Misschien moet ik gewoon maar niet meer eerlijk vertellen dat ik jojo met mijn bloedsuikers en dat ik niet wil dat de diabetes mijn leven reguleert, dus dat ik een beetje m'n eigen gang ga en dat ik weet wat de consequenties kunnen zijn. Dat ik liever iets korter leef maar wel zoals ik wil, dan dat ik heel lang leef maar constant bezig ben met meten, rekenen enzovoort. Deze dokter snapte het in elk geval niet.

Spijkers met koppen
Uit de test bleek dat mijn bril eigenlijk een pietsje sterkere glazen zouden moeten hebben. OK, met haar meting waren de letters inderdaad 'crispier', maar om daar nou direct een nieuwe bril voor aan te schaffen. Maar daar dacht zij anders over en riep direct de monturendame erbij om een leuk brilletje met me uit te zoeken. Hoooo! Even niet zo snel graag! Ik snap dat ze een winkel hebben te runnen en dat ze inkomsten willen, maar even niet uit mijn portemonnee. "Maar je hebt een reservebril nodig. Je hebt toch ook niet 1 paar schoenen?" Ai, gevoelig punt. Tuurlijk heb ik meer paren (16, maar het mogen er best meer worden hoor). Voor de vorm heb ik wat monturen gepast en er was er eentje die wel erg leuk is. Voor die bril heeft ze uitgerekend wat het zou kosten. Met de vergoeding van de verzekering zou het zo'n $350 worden. Daar kan ik een heleboel leuke schoenen voor kopen ;o) Ik heb gezegd dat ik er over zou nadenken. Lees tussen de regels door: "Ik houd het bij mijn huidige bril."

Kijkvoer
Als soort van huiswerk/bewustwording/educatie en samenvatting van wat ze me heeft verteld, kreeg ik het volgende lijstje met onderwerpen toegemaild door mijn ogendokter:
Condition Overviews
Astigmatism
Complete Eye Exams
Diabetic Retinopathy
Myopia (Nearsightedness)
Surgical Treatments
Diabetic Retinopathy - Laser
Frames & Lenses
Anti-Reflective Treatment
Frames Selection Overview
High-Index Lenses
Polarized Lenses
De bijbehorende filmpjes kun je hier bekijken:linkje naar video's. Je moet dan op 'I agree' klikken en de aangevinkte onderwerpen in het hoofdmenu aanklikken. Dan zie je een beetje de Amerikaanse manier van voorlichten ;o)

In de categorie 'Niet doen'...

... op zondagochtend om half elf naar de IHOP (International House of Pancakes) gaan voor een ontbijt. De rij wachtenden stond tot buiten op de stoep.

Spullen ophangen zonder boren

In veel Amerikaanse huurcomplexen mag je niet in de muren boren, omdat die van hout of gipsplaat zijn. De populatie huurders wisselt nogal snel, je kunt hier al een appartement huren vanaf 1 maand. Als elke huurder vervolgens maar gaat boren, wordt de muur er niet beter op.

Ik heb het toch nagevraagd. We mogen hier wel boren, maar daar hangt een prijskaartje aan. Boren = grote gaten voor de 'anchors' (pluggen) = herstelwerkzaamheden bij vertrek. Dat kost je per gat $10-$15, omdat er iemand moet komen vullen en verven. Als je spijkers gebruikt, worden er geen kosten in rekening gebracht. Maar spijkers leveren toch ook lelijke gaatjes op?

Lamp ophangen
Wij moeten natuurlijk alles net weer ander doen dan de architect had bedacht. Onze eettafel staat niet onder de spotjes in de buurt van de bar, maar bij het raam. Door dat antiboorbeleid wagen we ons maar niet aan boren in het plafond. Om toch licht boven de tafel te hebben, hebben we een rijstpapieren lamp aan een 'vishengel'. Bij IKEA zagen we er een, maar die had een megagrote halve bol. Deze heb ik op de website van Wal-Mart besteld.

Je ziet direct hoe we onze schilderijen hebben hangen, nog niet dus. Hier is een foto van de hele lamp (model wijkt ietsje af):

Staande lamp

Vishengelmodel+rijstpapier

$41,88

€???

De prijs van peultjes

Manon was gisteren ineens heel druk in de keuken bezig met verse groenten. En hoewel dat nou ook weer niet heel uitzonderlijk is, gebeurt het hier wel duidelijk minder dan toen we nog in Nederland woonden.

Ze was peultjes aan het "doppen" (heet dat zo). En dat is natuurlijk 'n prima reden voor 'n foto en 'n BigMac-index:


Peultjes, koffie en pound cake

Peultjes	ruim 500g	$2		€4.45
Koffie	935g	$6.70		omgerekend* €5.52
Cake	635g	$5		omgerekend €3.58

*gebaseerd op Nederlandse verpakkingen van DE en Kanis & Gunnink (500 gram)
Thanks mams!

Clam chowder proeven

Gisteren was de Santa Cruz Clam Chowder Cook off & Festival. Natuurlijk zijn wij gegaan om mee te proeven! Clam Chowder is een soep van 'tweekleppige schelpdieren', zoals mossels, sint-jacobsschelpen en scheermesschelpen en groente. Het wordt ook wel gemaakt met stukjes vis, meestal kabeljauw. Volgens mij kun je het best vergelijken met bouillabaisse. Meestal wordt de clam chowder in een uitgeholde 'sourdough' broodbol opgediend.

Proeverij
De deelnemers hadden de clam chowder daar ter plekke bereid. Ze mochten twee varianten maken: Boston Style (witte, gebonden) en Manhattan Style (ongebonden met tomaat). Allebei erg lekker, maar heel verschillend. Om 10 uur mochten ze beginnen met de voorbereidingen, vanaf 11 uur mochten ze de pannen op het vuur zetten om de soep goed te laten trekken.

De proevers konden vanaf 13 uur terecht. Wij waren er rond half 2 en toen was het al flink druk:

Om te kunnen proeven moest je een 'tasting kit' aanschaffen: een zakje met daarin een kartonnen cupje, een plastic lepel, servetje, 5 proefbonnen en een stembiljet.

En dan sta je zelf tussen de mensenmassa met je 'sample' van de clam chowder en een stukje brood of cracker.

Hoorcollege op cd

Wat doe je met je Postbank Rentepunten als je van Nederland naar Amerika verhuist? Dan schaf je "AMERIKA - Een hoorcollege moderne geschiedenis van de VS" van Maarten van Rossum aan.



Laatst wou ik graag nog een Fatboy bestellen, maar als je buiten Nederland woont mag je je rentepunten niet meer verzilveren. Nou ja, ze hebben hier ook wel van die zitzakken.

Schoolbus

Een van de verkeersregels is dat je moet stoppen als er een schoolbus met knipperende signaallichten langs de weg staat. Het maakt niet uit van welke kant je komt, je moet stoppen omdat er kinderen de straat over kunnen steken. Meestal staan er ook klaarovers met een stopbord op de weg om het nog duidelijker te maken.

Op tijden dat de school begint of eindigt, mag je ook maar 25 mph rijden in de directe omgeving van de school. Normaal is dat 30-40 mph.



Stoppen voor knipperende signaallichten geldt alleen voor schoolbussen, niet voor normale OV-bussen.

Vrijdagavond-kip

Op vrijdagmiddag heeft de Safeway bij ons altijd 'n echte vrijdagmiddag-aanbieding (duh). Dat is iets makkelijks te eten voor het hele gezin. Vaak is het meatloaf of 'n hele kalkoen. Maar vandaag waren de stukken kip-in-een-krokant-jasje in de aanbieding.



De Safeway neemt die vrijdagmiddag-aanbieding altijd erg serieus. Dit waren namelijk acht flinke kipstukken, waarmee je prima 'n gezin van vier personen kunt voeren. Ik denk dat het bij elkaar zeker 'n kilo was. En dat alles voor $5 - dat is ongeveer EUR 3,75.

Het enige nadeel is dat krokante kip lang niet zo lekker smaakt met brood. Dus hopelijk is volgende week de meatloaf weer in de aanbieding.

Je Nederlands bijhouden

Het is enorm makkelijk om je Nederlands te laten versloffen als je in Amerika woont. Nee heus, we praten na drie maanden nog niet met 'n dik Amerikaans accent. Maar ik merk al wel dat van sommige woorden het Nederlands niet meer weet.

Hoe ga je dat tegen? M'n ouders gaven ons met kerst al 'n hulpmiddel:


een puzzelscheurkalender

Nu moeten we alleen nog zorgen dat we niet zover meer achterlopen.

Guadalupe is gegroeid

... en de rivier slinkt weer snel. Door de regen van de afgelopen week is het waterpeil flink gestegen. Nu het twee dagen droog is, zie je het water verdwijnen. Kijk maar naar het kleurverschil in het gras op de dijk:


Waar het water minder snel verdwijnt, is in de onderdoorgangen. Dat is heel vervelend voor fietsers die onder de weg door moeten. Dat mag ook niet volgens de bordjes boven op de dijk. Bovendien lijkt het me geen feest om er doorheen te crossen, het is nog best diep en je weet niet wat er op de bodem aan rotzooi ligt.

Sportief dagje

Gisteren was het sportdag: 's middags fietsen, 's avonds ijshockeyen. Niet zelf natuurlijk, maar om te kijken. De derde etappe van de AMGEN Tour of California - America’s largest and most prestigious cycling event- startte in San Jose. Dat leek me een mooi moment om Lance Armstrong en Levi Leipheimer voorbij te zien flitsen. En de RABO- en Quickstep-ploeg natuurlijk. En de Type 1 ploeg, een team waarvan sommige renners diabetes hebben.

Te snel
Al met al heb ik het volgende van de Tour meegekregen:

Ze waren me te snel af geweest. Dit kwam echt niet omdat ik te laat was hoor. Ik had heel netjes volgens het schema uitgekiend waar ik ze nog kon zien. Alleen had de organisatie besloten de mannen tien minuten eerder te laten vertrekken.

San Jose Sharks
Gelukkig schaatsen ijshockeyers op een afgezette ijsbaan, dus dat konden we niet missen. Samen met Marrije en haar broer Harm hebben we ons ondergedompeld in 'Sharks territory' in het HP Pavilion. Ze speelden een thuiswedstrijd tegen de Edmonton Oilers, een Canadese ploeg.

We hadden plaatsen met 'obstructed view':

Door het hekwerk moesten we 'actief' kijken: uitstrekken, ietsje inzakken en af en toe op de grote videoschermen kijken. Maar de belangrijkste dingen hebben we goed kunnen zien, zoals een van de doelpunten van de Sharks (de blauwgroenen):

Vooral in de tweede periode was het spannend. Al werden de matpartijen wel wat vervelend.

Op een gegeven moment zaten er drie Oilers en twee Sharks op het strafbankje. Dan blijven er niet veel spelers over op het ijs (een team bestaat uit vijf spelers + keeper). IJshockey is duidelijk geen saai spelletje.

Wel vermoeiend hoor, zo'n sportief dagje...

Milkshake of malted

Bij Carl's Jr. (hamburgertent) zag ik het weer staan: Milkshake or Malt. Eerder zag ik dat al bij Red Robin op het menu staan. Ik heb nu maar eens gevraagd wat een 'malt' is. Het is vast geen milkshake met minder alcohol er in.

De mevrouw achter de balie liet 't me zien. Een malt is een milkshake waarbij nog een schep 'malted milk powder' gedaan wordt. Dat is een mix van gedroogde melkpoeder, mout ('malted barley') en tarwemeel ('wheat flower'). Ik kreeg ineens een flashback naar de blokmelkfabriek in Zwolle. Daar ging ik weleens met een vriendinnetje bedelen om een stukje blokmelk. Kon je lekker op sabbelen. De blokmelk werd onder andere gebruikt om babyvoeding van te maken. En misschien ook wel de koffiemelkpoeder. Dat smaakte net zo.

De test
Door de toevoeging van het malt wordt de smaak van de milkshake iets anders, iets zuurder. Volgens mij bedoelde de mevrouw dat toen ze het over 'apple' had tijdens haar uitleg (waarom vraag ik het dan ook aan een Mexicaanse en niet 'veilig' bij de Red Robin...). Om het te proeven hebben we maar de milkshake-variant en de malt-variant van de Mint Oreo(R) Hand Scooped Icecream Shake besteld. De dikte van de shake was hetzelfde, maar de smaak van de shake was inderdaad anders. Minder mintig, en dat is nou juist het lekkere aan een Mint-milkshake. Het grote verschil zit 'm in de calorieen, koolhydraten (hier 'carbohydrates', of 'carbs') enzovoort. De malt maakt 't allemaal nog net even erger:

En ja, voor zo'n milkshake moet ik 9 eenheden insuline klikken (1 eenheid insuline voor elke 12 gram koolhydraten). Ter vergelijking: voor een normale avondmaaltijd -met toetje- gebruik ik gemiddeld zo'n 5 eenheden.

Beetje geschiedenis
Malted melkpoeder is in 1897 uitgevonden door William Horlick. Het was bedoeld als baby-/kindervoeding en als een makkelijk te verteren versterkingsdrankje voor gehandicapten en kinderen. Zeg maar een soort Yakult avant-la-lettre, maar dan anders.

In de jaren '20 kreeg "Horlick's Malted Milk" een andere bestemming. Bij Walgreens - een grote warenhuis/drogisterij-keten - serveerden ze toen een drankje van melk, chocoladesiroop en malted melkpoeder. Een medewerker bedacht dat het misschien wel lekker was om het standaardrecept uit te breiden met vanilleijs. De malted milkshake was geboren en werd al gauw afgekort tot 'malted' of 'malt'.

Onophoudelijke regen

Als het goed is houdt het morgen eindelijk op met regenen. Ik kan haast niet wachten tot het zover is!

Andersom

Er klopt iets niet. Normaal horen we de vliegtuigen niet die op Norman Y. Mineta San Jose International Airport (SJC) vliegen. Maar sinds een week of zo rommelt het regelmatig in de lucht. Geen onweer, maar een dalend vliegtuig. Dit schijnt aan het stormachtige weer te liggen dat de Bay Area momenteel 'teistert'.

Op de website van SJC las ik dat vliegtuigen altijd tegen de wind in moeten opstijgen en landen. Op SJC zijn twee vliegrichtingen: neus naar het noorden (northflow) en neus naar het zuiden (southflow). 85% van de vluchten gaat noordwaarts. Dat is waar we aan gewend zijn geraakt. Nu het weer zo is omgeslagen, wordt de 'Southern Reverse Traffic Flow' gebruikt. Hierdoor is het geluid ook anders. Opstijgende vliegtuigen maken dus minder herrie dan dalende? Of hoor ik het nu meer omdat ik er op gefocust ben?

Geluid
In Amerika liggen woonwijken redelijk dicht bij de vliegvelden. Daarom is er in San Jose een 'Noise Monitoring Center' opgericht. Dit centrum houdt de geluidsoverlast van de vliegtuigen in de gaten, zodat het wel leefbaar blijft. Er is zelfs een 'noise curfew' (avondklok): tussen elf uur 's avonds en half zeven 's ochtends mogen vliegtuigen die meer dan 89 dB produceren, niet landen of opstijgen op SJC. Doen ze dat wel, dan krijgen ze een boete.

Vliegtuig spotten
In elk geval ziet het er nu best eng uit als zo'n grote vogel de daling inzet:


Voor de vliegtuigspotters: je kunt de vliegtuigbewegingen voor SJC online bekijken: WebTrak. In de rondjes zie je het aantal gemeten decibellen.

Nederlands mobiel abonnement

Hoe lang hou je je Nederlandse mobiele telefoonabonnement aan nadat je verhuisd bent? Het was best handig om 'n telefoonnummer te hebben toen we in December in Nederland waren. Maar sinds we terug zijn in Santa Clara heb ik de telefoon niet meer gebruikt. Hij ligt op de bar en we zorgen er braaf voor dat hij opgeladen is.



Je weet tenslotte maar nooit of iemand ons nog op dat nummer wil bereiken. Maar ja... hoe lang houden we dat vol?

Ik denk dat ik binnenkort maar 'ns kijk of het abonnement makkelijk om te zetten is naar 'n prepaid. Zo niet, dan koop ik wel 'n nieuwe prepaid als we weer naar Nederland gaan. Zo duur zijn die dingen nou ook weer niet.

Stroomuitval

Zondagochtend, half elf.

"Wat heb je nou gedaan?!"
"Huh? Niks, ik ben steentjes aan het plakken op een armband. Hoezo?"
"Merk je dan niet dat de muziek ineens is weggevallen en de wasdroger afsloeg?"
"Oh.. uh, nee?" Als ik eenmaal met m'n glimmertjes bezig ben, ben ik ergens anders.

Check in de stoppenkast: niets geks te zien. Check op de gang: lichten zijn wel aan, maar de grote, lawaaiige afzuiger is stil. Deze storing gaat verder dan ons appartement. Dus maar naar het verhuurkantoor beneden. Oei, de liften zijn donker, dat wordt de trap. Ik ben niet de enige die komt vragen wat er aan de hand is. Iemand vraagt om lucifers zodat zijn vrouw verder kan koken.

Er blijkt een grote 'power outage' te zijn, de hele buurt zit zonder stroom. Door het slechte weer (veel regen en wind) is er in/bij de energiecentrale iets mis gegaan. Omdat ons complex een generator heeft, branden de lichten in de gangen en de garage wel en doen de liften het nog steeds (ook al zijn ze donker). Verder is alles 'down'. Dit schijnt vaker te gebeuren. Het kan een half uur tot vier uur duren voordat er weer stroom is. Ik waag het er op en ga ik een donkere lift naar boven.

Maar wat doe je in de tussenliggende tijd? Shoppen! Maar eerst eens kijken of we nog warm water hebben voor een douche. Dat werkt gewoon, mooi! Maar badderen in het donker is niet fijn, dus hebben we de boel wat bijgelicht met theelichtjes. Het lijkt wel een verlengde Valentijnsdag.

Ondertussen belt Marrije of we zin hebben om een spelletje Rummikub te spelen. Dat doen we dan na het shoprondje.

Rond half drie zijn we weer thuis en alles doet het gelukkig weer ...behalve de liften. Heel fijn als je op de 6e (OK, 5e volgens Hollandse telling) woont en naar je buren op de 4e (3e) in het andere gebouw wilt. Om zes uur werken de liften in Marrijes gebouw het weer. Die van ons nog niet en de liftenman is al vertrokken. Hopelijk doet hij niet aan vrijzijn op President's Day en komt hij snel terug.

Valentijnstruffels

Wat doe je op Valentijnsdag als je in het land woont waar ze dat zo'n beetje hebben uitgevonden? Gewoon rustig overslaan zit er dan niet in. Zelfs in de broodjeswinkel werd me gevraagd of ik helemaal klaar was voor Valentijn.

Aan mij heb je met dit soort feestjes niet veel. Ik ben stapelgek op Manon, begrijp me goed. Maar dat weet ze allang. En bloemen neem ik wel op andere dagen mee, dan is het ook wat minder druk in de winkel.

Manon kent me gelukkig ook al langer dan vandaag. En daarom had ze zaterdag zelf iets geregeld voor ons samen. We zijn chocoladetruffels gaan maken in Napa Valley - een wijnstreek hier anderhalf uur rijden vandaan. Om elf uur werden we verwacht bij Julie van Cooking with Julie die in haar keuken kookles geeft.



We waren samen met één ander stel. In zo'n vier uur hebben we met z'n allen zo'n 50 truffels gemaakt in drie verschillende smaken: lemon verbana, sinas-grand-marnier en kerrie-peper. Onder leiding van Jullie hebben we alles gedaan: chocola smelten au bain marie, chocola fijnhakken, chocola in bolletjes rollen, chocola proeven, chocola in 'n badje van chocola dippen en natuurlijk chocoladetruffels inpakken en mee naar huis nemen.


Samen de room, de honing en het citroenkruid mengen


Manon was erg goed in het rollen van choco-balletjes


Het resultaat van vier uur werk: chocoladetruffels

Al met al was het hartstikke leuk om te doen. Maar ik blijf wel van mening dat chocola vooral het lekkerst is als je er niet teveel poespas van maakt. En voorlopig heb ik m'n buik even vol van chocolade.

Op weg naar Napa

Wat doe je op een regenachtige Valentijnzaterdag? Dan ga je naar Napa. Niet om wijn te proeven (dat doen we graag een keer als er wel plek is in een hotelletje op loopafstand van de proeflokalen), maar om een speciale Valentijn-kookworkshop te doen. Maar daarover vertelt Frank later meer. Ik laat hier wat zien van de heenreis.

Omdat het nu zo koud is (zo'n 8 graden Celsius in de vallei), ligt er aardig wat sneeuw op de omliggende bergtoppen:

Onderweg kwamen we langs een klein Six Flags-park:

Als je de wateren van de Bay Area wilt oversteken, moet je meestal over een tolbrug. Zoals de Benicia-Martinez Toll Bridge. Met een personenauto kost dat $4. Of niets, want toen wij met onze dollarbiljetten klaarzaten, mochten we gewoon doorrijden.


We waren te vroeg, dus zijn voor de workshop nog even in downtown Napa gaan kijken. Om half elf 's ochtends is het daar een beetje een dooie boel. Zelfs bij Ben & Jerry's was het leeg. We vonden de roze Valentijnbriefjes in het raam wel erg grappig.

En we zagen een paar mooie muurschilderingen, zoals deze:


Misschien is het stadscentrum wat leuker als je er een wijnproefrondje doet. We zijn toen maar naar Julie gegaan, de kok van de Valentijnworkshop. Lees verder in de volgende post.

Bordenwiebelaars

Als ik straks geen werk als handleidingenschrijver of marketingmedewerker kan vinden, kan ik altijd nog bordenwiebelaar worden.

Je kunt als makelaar of woningverhuurder natuurlijk een saai bord op de stoep zetten, maar je hebt meer kans om gezien te worden als je iemand in het weekend met jouw bord op een kruising laat zwaaien. De borden hebben vaak de vorm van een pijl, de wiebelaar moet dan ook de goede kant op wijzen. Anders rijden de geïnteresseerden naar de concurrent.

De meesten staan gewoon een beetje heen-en-weer te wiebelen maar sommigen maken er een kunst van, zoals deze man op Homestead/Quail (ik ga 'm nog een keer op video zetten):


Met een muziekje op z'n mp3-speler werkt hij een heel arsenaal aan bewegingen af: korte schokjes, lange zwaaien, bord achterlangs ronddraaien, bord omhooghouden en naar beneden laten vallen (en opvangen) enzovoort. Het lijkt bijna een leuke baan. En als je het zo afwisselt, ontwikkelen je armspieren zich ook nog gelijkmatig. Hm, waar kan ik me aanmelden?

Een groene berg

Een voordeel van 'n weekje regen is dat de boel ineens weer heel groen is. Zoals de berg in het oosten.

Werkvergunning aanvragen

Als echtgeno(o)t(e) van een L1-, E1- of E2-visumhouder, mag je in de VS werken (zie ook deze lijst). Daarvoor heb je wel een werkvergunning nodig, het Employment Authorization Document (EAD). Deze vraag je aan bij de US Citizenship and Immigration Services, korter: USCIS.

Voor de aanvraag heb je het volgende nodig:

• Social Security Number


• L2- of E2-visum


• I-94-nummer (staat op het witte kaartje dat in je paspoort is geniet)


• internationale trouwakte


• $380 aan leges


• I-765-formulier voor Employment Authorization

Je kunt het I-765-formulier afdrukken, invullen en opsturen met een kopie van de trouwakte + I-94 en cheque voor $380. De 'Eligibility Category' die je bij vraag 16 moet invullen, is voor een L2-visumhouder (a)(18). Heb je een E2-visum, dan is de code (a)(17). Controleer dit zelf even op pagina 4 van de handleiding.

Online I-765 invullen
Je kunt het formulier ook online invullen. Daarvoor moet je wel eerst een E-Filing account aanmaken. Na het invullen van de gegevens op de website kun je aangeven of je met creditcard wilt betalen of het bedrag wilt laten afschrijven van je (Amerikaanse) bankrekening. Vervolgens moet je nog wel de 'supporting documentation' - dus kopie trouwakte en kopie I-94 - per post opsturen.

Na de aanvraag
Binnen twee weken ontvang je een ontvangstbevestiging. Het kan drie maanden duren voordat je de werkvergunning -een pasje op creditcardformaat- toegestuurd krijgt. Ik had de pech dat ik eerst nog bij een USCIS-kantoor moest om mijn 'biometrics' (vingerafdrukken en/of foto) vast te leggen. Als dat in jouw geval nodig is, krijg je daar een uitnodiging voor.

Verlenging van werkvergunning
Het Employment Authorization Document is geldig tot de verloopdatum van je visum. Heb je inmiddels je visum vernieuwd, dan moet je ook je werkvergunning vernieuwen. Dat houdt in dat je bovenstaande procedure opnieuw doorloopt. Je geeft dan alleen aan dat je al eens eerder zo'n werkvergunning hebt aangevraagd en bij welk USCIS-kantoor je dat hebt gedaan.

Computers verzamelen

Het is 'n beetje vreemde hobby, maar volgens mij doen wel meer mensen het hier: terwijl je in de auto rondrijdt, probeer je je eigen computer bij elkaar te verzamelen. Dus je rijdt langs 'n gebouw van Intel: processor - check, Je rijdt langs 't hoofdkantoor van nVidia: grafische kaart - check. Microsoft: Windows - check. Je kunt op 'n willekeurige dag echt 'n flink stuk van je kantoor-PC tegenkomen.

Gisteren reden we door Cupertino. En daar maken ze het wel heel makkelijk:


Apple: PC + besturigssysteem + muziek + browser - check.

Apple heeft trouwens geen straat die naar hun genoemd is. Ze zitten gewoon aan de De Anza boulevard in Cupertino. Nou ok... toch niet helemaal gewoon. Het straatje waar het kantoor zit heet namelijk Infinite Loop. Kijk maar even op dit kaartje, dan snap je waarom.

Zeiknat geregend

Als je gek bent op leedvermaak: gisteren ben ik zeiknat geregend op de fiets naar huis. Eerder in de week had ik al wat spatjes gevangen, maar gisteren kreeg ik echt 'n plensbui om m'n dak. Het zal ongetwijfeld goed zijn tegen het watertekort, maar ik vond het toch wat minder. Daar ben ik niet voor verhuisd jongens!

Sorry, geen foto. Ik had even andere zaken aan m'n hoofd toen ik thuiskwam.

Op rantsoen?

Na twee droge jaren lijkt het ook dit jaar niet te gaan lukken. We hebben nog zo'n acht weken waarin er regen kan vallen, daarna is het regenseizoen voorbij.
Californie heeft veel water nodig, niet alleen voor de bewoners maar ook voor de boeren en de vissers. En voor het 'wildlife' in de Sacramento - San Joaquin River Delta. Als ik het goed begrijp, is er in 2007 zelfs een wet opgesteld om het pompen van water uit de delta drastisch te verminderen, zodat de Delta Smelt (een lokale spiering) niet uitsterft en de zalm de delta kan blijven gebruiken als doorsteek.

Dichterbij zien we ook dat er een waterprobleem is. Zo ziet het reservoir in Vasona County Park er momenteel uit:


Waterbewustzijn
Daarom is Santa Clara Valley Water District druk bezig om de bewoners bewuster om te laten gaan met water. Je kunt je huishouden laten controleren op waterzuinigheid, je kunt kortingen krijen op waterbesparende artikelen. Ze geven ook tips. En vandaag lag dit blaadje in de bus:

Dit in combinatie met de lekkage die we in de master bathroom hebben, zorgde ervoor dat ik een tijdje ons waterverbruik in de gaten heb gehouden:

• douchen - 30 gallon


• dishwasher - 10 gallon


• wasmachine (vol) - 40 gallon


• kop onder de kraan - 5 gallon

Da's best veel water. We kunnen in elk geval proberen om de vaatwasser en wasmachine steeds helemaal vol te laden. Oh, en uit mijn controle bleek gelukkig dat er niet continu water weglekt.

Check card = visa

Toen we onze bankrekening bij de Bank Of America openden, kregen we uiteraard 'n pasje. Met dat pasje kun je (alweer uiteraard) geld opnemen bij de geldautomaat.

Maar de pas van de Bank Of America was iets meer, vertelde Eileen van de bank. Je kon er ook in winkels mee betalen. Dat klonk ons wel handig in de oren, dus we vroegen: bij welke winkels dan? "Nou... bijvoorbeeld bij de Starbucks aan de overkant. Of bij de Pizza Hut. Bij steeds meer winkels. Je tikt gewoon je PIN-code in en het wordt direct van je lopende rekening afgeschreven."



Hey, wacht 'ns. Dat klinkt wel verdacht veel als de Nederlandse PIN-pas. Zouden ze het hier dan ook eindelijk gaan begrijpen?

We hebben ons bankpasje intussen 'n paar maanden en gebruiken hem steeds vaker. En we komen er achter dat je er echt bijna overal mee kunt betalen. Sommige winkeliers kijken ons zelfs wat meewarig aan als we vragend ons pasje overhandigen: "kunnen we hiermee betalen?" "Yes, of course."

Laatst was ik 't zat om 't niet te snappen en heb ik dus maar 'ns uitgezocht wat zo'n pasje nou echt voorstelt. Het blijkt veel mooier dan Eileen ons had verteld: onze pas van de Bank Of America is 'n debit card/check card... van Visa. Dat logo had ik wel zien staan, maar nooit begrepen wat dat inhoudt. Ik dacht dat het net zoiets was als het Maestro logo: het lijkt bijna op 'n Mastercard, maar is 't totaal niet. Maar het Visa-logo op onze debit-card is toch anders: het houdt in dat je er overal mee kunt betalen waar ze 'n Visa-kaart accepteren!

Voor de winkelier is er geen verschil tussen 'n debit-card en 'n creditcard. Het verschil zit alleen bij de afhandeling: 'n debit-card wordt direct van je rekening afgeschreven, bij 'n creditcard wordt het eerst opgespaard tot 't einde van de maand. Drie maal raden wat wij liever hebben... Precies: als echte Hollanders houden we niet zo van krediet.

Waarom er dan wel 'n ander pasje is? Waarom staat er "groot" debit-card op? Nou heel simpel: als de winkel het ondersteunt, kun je bij 'n debit-card je PIN-code gebruiken als extra beveiliging. Maar als de winkel nog niet zo modern is, werkt 'n handtekening ook gewoon prima. Handig!

Bigmac-index: Nutella

De Nutella bij het ontbijt lijkt 'n blijvertje, zeker nu Manon ontdekt heeft dat de Costco grote potten voor 'n redelijke prijs verkoopt.

Nutella

Twee potten a 750g

$8.79

€5,78

Wie zoekt er uit wat anderhalve kilo Nutella in de Nederlandses supermarkt kost?

Lekkage

Op dit moment ziet onze badkamervloer er zo uit:


Het viel ons een paar weken geleden op dat er water tussen de kieren naar boven sijpelde als we onder de douche stonden. Niet bij de douchecabine (op de foto niet te zien maar hij zit rechts naast de badkuip), maar bij de wastafels. We hebben direct de verhuurder ingelicht. David, onze onderhoudsman is komen kijken en heeft direct zijn manager erbij gehaald. Ze zijn hier nogal allergisch voor 'mildew'-vorming (schimmel). Zeker in de complexen die helemaal van hout zijn gemaakt, kan schimmel heel vervelend zijn. Gelukkig hebben wij hier betonnen vloeren, dus dat kan wel wat hebben.

De manager vond dat we de boel maar moesten drogen met handdoeken. Hij liet duidelijk merken dat we niet zo'n waterballet moesten maken. Pardon? Dit water komt niet van ons af en we spetteren het ook niet over de douchedeur heen op de vloer. Maar OK, wij doen netjes wat ons opgedragen wordt. Na elke douchebeurt maakten wij de vloer droog. Maar dat hielp niet (goh...).

Ondertussen begon de vloer ook bol te staan. Weer David erbij gehaald en hij had wel door dat dit lekkage is. Maar waar vandaan? Hij mag er niets aan doen, omdat alles nog nieuw is, vallen dit soort problemen onder de garantie. En dat is voor de 'shower people' (doet me steeds denken aan een boekje van Terry Pratchett: The Carpet People). Maar wanneer de shower people komen, kon hij niet zeggen. Hij gaf me de tip om nog een keer online een service request door te geven, zodat het probleem weer bij zijn manager op het bureau zou komen. En zowaar, een dag later stond David met een 'shower man' voor de deur.

Uhm... ze stonden eigenlijk IN het appartement terwijl ik onder de douche stond. Dat ze het appartement in komen is geen probleem, daar had ik namelijk toestemming voor gegeven toen ik de service request doorgaf. Gelukkig had David door dat ik thuis was en riep even om te laten weten dat hij er was en dat hij zo weer terug zou komen voor de lekkage. Pfoei!

Het bezoek was wel mooi getimed van de mannen. Nu konden David en Mr. Shower goed zien wat er aan de hand is. Mr. Shower schrok flink. Er zijn wel andere appartementen met wat lekkage (de douchedeuren sluiten niet helemaal joepie), maar dit was nieuw voor hem. Na wat overleg met zijn baas en wat tests vermoedt hij dat er water achter de marmeren platen wegsijpelt en dan onder de douchebak onder de vloer richting wastafels stroomt.

Nu zitten we dus met een opengehaalde vloer en mogen we deze badkamer 'even' niet gebruiken. Gelukkig hebben we nog een badkamer. En wanneer ze de boel gaan repareren? "Zo snel mogelijk". Tot die tijd staat een megafohn continu de ondervloer droog te blazen. Behalve 's nachts, want de Tornado maakt nogal herrie. Ik snap niet helemaal hoe dat ding de vloer droog moet krijgen als er nog een heleboel laminaat boven op de natte ondervloer ligt, maar ze zullen het wel beter weten.

Wordt vervolgd.