Fietsen naar de haven van Alviso

Manon heeft al 'ns eerder verteld over de haven van Alviso, 'n stadje dat hier 'n paar mijl ten noorden ligt. Zoals ze toen al voorspelde, zijn we er afgelopen zondag even naartoe gefietst. Als we de zo langzamerhand bekende Guagalupe Creek Trail naar het noorden nemen, blijkt het nog geen half uur fietsen van ons huis te zijn. Het blijft me verbazen hoezeer de afstanden soms meevallen als je ze op de fiets doet.

Het blijft af en toe even zoeken hoe je nou verder moet. Zo kwamen we op deze foto vanaf het pad dat je links nog net kunt zien. En er was dus geen pad de spoorlijn over.



We hebben net nog even met Google Maps zitten kijken, maar komen er ook niet echt uit hoe je nou wel legaal dit pad op kunt komen.




Je kunt het pad van rechts naar links langs de rivier zien lopen. Dan steek je dus Gold Street over en hoe moet je dan het spoor over?

Gelukkig wordt deze spoorlijn nauwelijks gebruikt en dus zijn we er met onze fietsen maar even overheen geklauterd. Het mag vast niet, maar gelukkig was er geen sherrif in de buurt.

Ik vind het havengebied van Alviso er altijd uitzien als enorm vergane glorie. Vroeger was dit stadje het bruisende middelpunt van de Bay Area, het lag immers als enige aan de baai. En ook tijdens de zoutwinning zal er vast 'n hoop activiteit geweest zijn. Maar tegenwoordig is het vooral 'n aaneenschakeling van vervallen huizen en bedrijven.

 

Bij sommige van die gebouwen kun je echt nog wel zien dat het vroeger heel indrukwekkend moet zijn geweest. En bij sommigen is het zelfs nu nog wel mooi. Maar over het algemeen is het nogal droevig... vergane glorie dus.

Maar goed, gelukkig is er wel 'n leuk fietspad om een zoutwinnigsgebied heen. Je kunt hier duidelijk zien dat ze niet gewend zijn aan van die stevige Nederlandse fietsen. De sturen passen namelijk net niet door het hek heen.

 
past niet

Maar na de spoorweg-traverse waren we wel wat gewend, dus is ook zo'n hindernis geen probleem meer.

We hebben het rondje rondom de zoutpannen dit keer wat kort gehouden, omdat we op tijd terug moesten zijn om onze eerste logees van het vliegveld op te halen. Vandaar ook dat we een wat kortere route terug hebben genomen. Over North First Street. Daar staat dan heel vriendelijk aangegeven dat het 'n "bike route" is. Maar als je met je fietsje over dit soort kruisingen moet, voel je je toch soms wat minder stoer hoor.

 

Toch is ook dit fietstochtje ons prima bevallen. Hoewel het volgende keer best wat mooier weer mag zijn. Dan hoeft Manon d'r winterjas tenminste ook niet aan. Het ontbreekt er nog maar aan of ze zit met oorwarmers op de fiets. :-)