Op de fiets naar Willow Glen

In Nederland waren wij fervente fietsers. Als het in 't weekend droog was en niet al te stormachtig kon je ons altijd op de fiets vinden. Twee jaar terug zijn we zelfs in Frankrijk op fietsvakantie geweest en vorig jaar hebben we de stadscentra van Londen en Parijs onveilig gemaakt. Kortom: wij zijn nogal gek op fietsen.

Vandaar ook dat we ons voor onze verhuizing best wel zorgen maakten. Hoe is het om hier in Californië te fietsen? Na die eerste maanden hebben we wel door dat 'n stukje naar kantoor, de bioscoop of in de wijk prima te doen is. Maar hoe zit het als je 'n echte fietstoer wilt maken?

Na maanden voorbereiding (zoeken van kaartjes op internet) en wachten (het regende hier wekenlang), was het afgelopen weekend eindelijk zover. Zondag hebben we voor het eerst meer dan 'n paar kilometer gefietst hier in Amerika.


Vanaf de Guadalupe Trail kun je in de verte ons huis zien

Het is nogal lastig om fietskaarten te vinden. De meeste kaarten die je vindt, zijn heel specifiek over 'n bepaald stukje fietsroute. Maar gelukkig had Manon op internet 'n kaart van de Guadalupe Trail gevonden die zo ongeveer vanaf ons huis naar het zuiden gaat.

Recreatief fietsen is hier toch wel even anders dan in Nederland. De fietspaden wisselen af van gravelpaden langs het vliegveld tot brede betonnen bakken langs de rivier. Het is wel mooi, maar je waant je toch nooit echt ver weg van de snelweg.


Manon staat even bij te tanken naast het riviertje

De paden zijn op zich wel goed van kwaliteit. Alleen moeten je banden wel 'n beetje flink profiel hebben om op het gravel niet lek te rijden. En moet je soms ook even langs 'n net-niet-meer-ondergelopen onderdoorgang laveren. Gelukkig kom je onderweg ook regelmatig door parken, waar het op picnik-bankjes ineens weer duidelijk is waarom we fietsen zo fijn vinden.



Het meest lastige is eigenlijk dat de fietsroutes niet goed op elkaar aansluiten. In het "master plan" is het wel de bedoeling dat ze aansluiten, maar in de praktijk is het nog lang niet zo ver. En dan kan het dus zo zijn dat je ineens het einde van het fietspad tegenkomt, waar je bijna de rivier inrijdt. Of dat je je langs wat hekken moet wringen om tussen drie snelwegen tot de ontdekking te komen dat de route toch echt niet verder gaat dan tot hier.


Als je de foto uitvergroot kun je het bordje "Guadalupe River Park" zien

Onze les van gisteren is dat er hier op zich prima te fietsen is, maar dat de variatie in routes wat beperkt is. En dat de afstanden hier toch best met de fiets te overbruggen zijn. Wij wonen net boven San Jose in Santa Clara. Naar "downtown" San Jose is het hier vandaan 'n uurtje fietsen. Naar Willow Glen (ongeveer de zuidpunt van San Jose) is het anderhalf uur fietsen, dus zo'n 18 kilometer. In het schattige winkelstraatje van Willow Glen kun je heerlijk drinken, eten en je fiets laten repareren. Dus daar fietsen we de komende tijd vast nog wel vaker naartoe.


Even wat achtergrondinformatie lezen over de rivier

Oh... en natuurlijk kom je onderweg ook nog wel wat mooie uitzichten tegen.


Na weken van regen, stroomt het water met grote kracht de rivier in

Nog een kleine les: zo in het voorjaar is de zon nogal scherp. En dus moet je wel goed je neus insmeren. Maar volgens mij is dat 'n les die ik elk voorjaar opnieuw leer... of niet leer dus.