Halloween

Er zijn al wat Halloween-postjes voorbij gekomen, maar vandaag is het dan zo ver: Halloween. Het is een beetje een mix van ons carnaval (verkleden) en Sint Maarten (kinderen die langs de deuren gaan om snoepjes te scoren). Er zijn speciale winkels waar Halloween-kostuums en -accessoires worden verkocht. Van vampieren- en sexy duiveltjespakken tot hele zombiepoppen (bewegend en met geluid) die je in je voortuin kunt leggen. Net als met Kerst willen ze hier met Halloween flink uitpakken: hele huizen ingepakt in spinnenrag, megaspinnen die tegen de deur oplopen, grafstenen met 'R.I.P' en bewegende skeletten en zombies in de schommelstoel op de veranda enzovoort. Je kunt ook naar een van de vele Halloween-feesten gaan. Wel verkleed natuurlijk.


Gelukkig zijn niet alle pakjes zo kort.

Oorsprong
Halloween is van oorsprong een Keltisch feest om het einde van de zomer te vieren, of het begin van de 'donkere helft' van het jaar. Maar het is ook een gedenkfeest voor de doden. Volgens de oude Kelten was deze overgang het moment waarop de grens tussen het dodenrijk en het land der levenden heel dun was. Daardoor konden goede en slechte geesten naar onze wereld oversteken. Om de kwade geesten te verjagen, ging men zich juist verkleden als kwade geesten.

Jack-o'-lantern
Om de doden te eren, holden de Kelten een koolraap uit om er een lantaarn van te maken (he, ik heb dat vroeger op de lagere school voor Sint Maarten weleens gedaan met een suikerbiet). Deze lantaarn zetten ze dan naast de voordeur. De Kelten gingen er vanuit dat het hoofd het krachtigste deel van het lichaam was, omdat daar de geest en alle kennis huist. Daarom gebruikten ze 'het hoofd' van knolgewasssen om de lantaarn te maken. Toen de kolonisten uit Ierland rond 1840 naar Amerika trokken omdat de aardappeloogst in Ierland was mislukt, namen zij hun Halloween-gebruiken mee. Toen de Ieren ontdekten dat er massa's pompoenen zijn in oktober EN dat deze ook nog eens makkelijker zijn te bewerken dan koolrapen, zijn ze overgeschakeld op de pompoen voor de Jack-o'-lantern.

Jack-o'-lanterns

Er is ook een Ierse legende over de Jack-o'-lantern: boer Jack kwam op een avond de duivel tegen, die hem naar de hel wilde meenemen. Jack wist met een list de duivel in een boom te lokken, en kraste vervolgens een kruisteken in de stam van de boom, zodat de duivel de boom niet meer kon verlaten. Pas nadat de duivel Jack had beloofd dat hij nooit naar de hel zou hoeven, haalde Jack het kruisteken weg en liet de duivel weer vrij. Toen Jack jaren later stierf, mocht hij door zijn slechte levenswandel niet naar de hemel, maar de duivel liet hem ook niet binnen in de hel wegens de gedane belofte. Sinds die tijd doolt de ziel van Jack volgens het verhaal rond over de aarde. De duivel gooide Jack nog wel een gloeiend kooltje achterna toen hij hem wegstuurde bij de hellepoort. Jack stak het kooltje in een knol die hij aan het eten was en kreeg op die manier een lantaarn om zijn weg mee te verlichten.

Trick or Treat
Waarschijnlijk komt het 'Trick or Treat'-spel (Truukje of trakteren!) van een oud christelijk gebruik dat verweven is geraakt met de Keltische gebruiken. In de 9e eeuw staken de Christenen over naar Engeland en namen hun gebruik mee om op Allerzielen -2 november- in lompen gekleed langs de deuren te bedelen voor zielenbrood (krentenbrood). Voor elk brood baden ze dan voor de dode verwanten van de gulle gever, zodat de dode(n) sneller in de hemel zou komen en niet te lang in het vagevuur zou blijven hangen. Op een gegeven moment werden Halloween en Allerzielen in Engeland en Ierland op dezelfde dag gevierd.



Zie ook:
- Halloween-doeken
- Ik ben een pompoentje
- Mijn workshop Trick or Bead: Halloween-ketting
- Wikipagina over Halloween (Engels)
- Wikipagina over Halloween (Nederlands)

Zonsopgang

Mooi begin van de dag

Dubbelaar

Deze keer een dubbele, ze stonden zo mooi naast elkaar op de parkeerplaats:

Volle bak

Wow, had ik ineens een volle tafel tijdens mijn Trick or Bead-workshop! Normaal melden zich een stuk of 8 medebewoners aan en dan komt de helft opdagen. Deze keer scoorde ik 10 uit 10, waaronder 5 kinderen! Komt waarschijnlijk door het Halloween-thema. Dit was de ketting die ik de deelneemsters liet maken:


Volgende keer moet ik wel even duidelijk in de uitnodiging vermelden of de workshop geschikt is voor kinderen. Deze was niet echt bedoeld voor kinderen jonger dan 8. Een moeder had dit van tevoren via e-mail gevraagd en haar had ik uitgelegd waarom het niet voor kleine kinderen was. Ze kwam dus netjes zonder kids, maar zag toen een andere buurvrouw die wel met haar 2 -nog jongere- kinderen was gekomen. Kon ik de andere kinderen toch ook niet weigeren he. Hoewel het wat hectisch werd (de 4-jarige zat constant in de kralendozen te graaien), was het wel erg leuk om weer met kinderen te werken. Ik zit nu te broeden op een speciale kinderworkshop.

De allerkleinste (in achtergrond) deed niet mee hoor. Die sliep vooral in de draagzak op moeders rug.


Opperste concentratie in de volwassenenhoek.

Parkeerbon

Ik weet niet of de categorie 'Niet doen' moet slaan op te weinig geld in de parkeermeter gooien of je laten rondleiden in een appartement door een - overigens erg aardige - gepensioneerde professor die particulier woonruimte verhuurt. Normaal duurt een tourtje door (model)appartementen + community maximaal een half uurtje. Dus ik dacht dat ik met mijn twee kwartjes wel zou redden. Helaas... Dat wordt dus $35 dollar dokken.

Het leek me wel lollig om het geld persoonlijk af te leveren op het kantoor, maar toen ik op Google Maps zag dat de weinige parkeerplaatsen met -meter waren heb ik toch maar een cheque uitgeschreven. Dan maar via de post. Via internet betalen kostte $3 extra, ik blijf wel Hollands he.

Frank denkt dat ik gewoon jaloers ben, omdat hij en z'n pa zijn aangehouden door de politie. Pa Puf werd naar de vluchtstrook gedirigeerd omdat een van z'n remlichten het niet deed. Verder geen boete hoor, als hij maar beloofde dat hij het zou melden bij de autoverhuur.

Parkeerbon

$35

€???

Weer thuis

Kwamen we er op de laatste dag toch achter dat Leo en Agnes nog nooit American Pancakes hebben gehad... Daar moest wat aan gedaan worden, dus zijn we naar de IHOP (International House of Pancakes) op First gegaan.


De avond ervoor hadden Agnes en ik voor 7 man 'acorn squash stew' gemaakt. We hadden drie collega's van Frank te eten.

"Wat zeg je, zit er eekhoorn in??", vroeg een van de gasten. Blijft toch leuk die spraakverwarring.

Inmiddels zijn pa en ma Puf weer terug op Hollandse bodem. Deze keer ging de overstap in Chicago goed en zijn ze met hun koffers thuisgekomen. We vonden het erg leuk dat jullie hier zijn geweest! Geniet lekker na van jullie Amerikaanse avontuur!

Zie ook:
- Nieuwe logees zonder bagage

Geen stijl

"Dat deed je expres he?"

"Wat?"

"Stijl met 'n lange ij schrijven."

"Uhm... ja natuurlijk! Pom pom pom..."

Dit is dus 'n enorm steile weg in San Francisco. We hebben het al eerder laten zien, maar ik vind 't toch elke keer weer indrukwekkend als je met de auto over de top rijdt.

We hebben dan echt zo'n achtbaangevoel. Weeeeeeeee......

Zie ook:

• eerder reden we ook in San Francisco


• Lombard street beweert het meest steil te zijn, maar de foto hierboven is toch indrukwekkender

Halloween-doeken

 

Manon laat zich helemaal meeslepen in de Halloween-gekte hier. Dus naast heel veel pompoen-eten, hebben we nu ook pompoen-stickers op onze ramen en deur hangen. En... in de keuken hangen deze gezellig Halloween-doeken.

Cadeautje na de storm

Deze week hebben we last gehad van een restantje tyfoon uit Japan. In Silicon Valley bleef het beperkt tot 2 dagen hevige regen en wind. Maar alle verse Hollandse meiden (nu een jaar hier) hadden het herfstgevoel en wandelden heerlijk door de regen.

Pa en ma Puf waren echter aan de kust in Monterey en daar ging het een stuk heftiger tekeer. Water spoot uit de putten, winkels en restaurants waren dicht want er was geen stroom. Dus ook geen tv en licht in de motelkamer... We zagen ons cadeau voor minima al helemaal in het water vallen. Voor haar 70ste verjaardag heeft ze van de kinderen en kleinkinderen een overnachting in een klassieke inn + walvistocht aangeboden gekregen. Leo mocht natuurlijk ook meegenieten.

Ontbijt in Martine Inn
Gelukkig was het weer donderdag helemaal opgeklaard, alleen de zee was nog wat onstuimig. Frank en ik zijn 's ochtends naar de Martine Inn in Pacific Grove gegaan om met zijn ouders te ontbijten.

Vers geperste appelsap, biscuit, gepocheerde peer met bruinesuikersaus, kruidige tomatenquiche met zilveren bestek en uitzicht op de oceaan. Allemaal yummie!

Op naar de walvissen

We waren nog op tijd voor de eerste tocht van de dag.

De oceaan was toch wat te ruig voor veel passagiers. Ook Frank werd zeeziek, we hebben 'm groen, geel en wit zien worden. Gelukkig deelde de matroos gembersnoepjes uit. Dat hielp even.

Ook al zeeziek?

Het leek er even op dat we geen walvissen zouden zien. Gelukkig kwamen we zes dolfijnen tegen.


En toen spotten we toch twee humpback whales, ongeveer op dezelfde hoogte als in april met mijn ouders.

Wat stinkt walvisadem zeg, zeker als ze visjes hebben binnen gekregen.


Onze VIP-plaatsen

Toegift
De tijd raakte op dus we moesten terug naar de haven. Onderweg kregen we nog een cadeautje waar we allemaal stil van werden. Wel vier soorten dolfijnen, en dan niet tien of twintig exemplaren, maar wel zo'n tachtig of meer die tussen en om de boten zwommen. Frank heeft er een filmpje van gemaakt:



Wij kunnen op ons spotlijstje de volgende dolfijnen zetten: Dall's porpoises, Northern right whale dolpins, Risso's dolphins, Long-beaked common dolpins en Pacific white-sided dolphins.

Frank was ineens niet meer zeeziek. En toen we ook nog een zeeotterkoppie zagen drijven (met een lijf er onder, levend en wel), waren we helemaal vol. Hopelijk vonden Leo en Agnes het ook zo indrukwekkend.

Palace of Fine Arts

Palace of Fine Arts in San Francisco


Hetzelfde gebouw, maar dan 's nachts vanaf het dak van de (schone) auto

California Girl?

Eerst dacht ik dat ik achter een Beach Boys-fan stond. Maar de bumper sticker 'Driver throws pots' verklapt wat de eigenaresse ('GRL') doet. Ze is pottenbakster, CLAGRL staat voor Clay Girl.

Pompoenbier

 
sorry, het is de week van de vage foto's

Echt alles kun je met pompoen maken. Dus ook: bier.

Het meeste bier dat je hier nu ineens tegenkomt valt onder de verzamelnaam: oktoberfest. Een warm, ietwat kruidig biertje. Maar bij Harvest Moon waren ze origineler en hebben ze ook pompoenbier gemaakt.

Het smaakt redelijk. Niet heel bijzonder, maar ook niet vies.

Troon geclaimd

Ook in Huize Van Puffelen heeft Casey een troon opgeeist.

Update voor Puffelthuisfront

Pa en Ma Puf zijn inmiddels aan de kust. Ze zijn vandaag naar Hearst Castle in San Simeon. Dat ligt tussen Los Angeles en San Francisco.


De krantenmagnaat William Randalph Hearst (1863-1951) heeft dit kasteel in 1919 laten bouwen. In 1947 was het nog niet klaar, maar de bouwactiviteiten werden gestaakt omdat Hearst ergens anders ging wonen in verband met gezondheidsklachten. Het hele Hearst-landgoed beslaat zo'n duizend vierkante kilometer en 14 kilometer kustlijn.

Vliegeniers van de Navy

Tijdens de Fleet Week in San Francisco kun je een aantal schepen van de marine bekijken. En de vliegshows natuurlijk! Eigenlijk komt het er op neer dat het een grote happening is om nieuwe aanmeldingen te krijgen voor het leger. Want wie wil er nou niet zulke huzarenstukjes kunnen uithalen met vliegtuigen?



Een leuke was het stuntvliegtuigje dat als een vervelende vlieg in de lucht bleef hangen. Of zoals iemand het aardiger omschreef: 'like a hummingbird' (zoals een kolibri).


Blue Angels
Helaas was het te bewolkt voor de hoge capriolen van de Blue Angels, maar ook de 'flat show' was indrukwekkend om te zien. Het scheurende geluid van die straaljagers helpt natuurlijk ook. De Blue Angels is het showteam van de vliegende marine, bestaande uit zes Hornets.


Toevallig hadden we laatst op tv een reportage gezien over de Blue Angels. Zo blijken de piloten geen pakken te dragen om de G-krachten op te vangen. Zo'n pak verandert steeds van grootte (gaat lucht in en uit) en dat hindert teveel bij de bewegingen. En die moeten heel precies worden uitgevoerd, want ze vliegen nogal dicht bij elkaar. Kijk maar eens op dit filmpje van gisteren:

Om toch die G-krachten te kunnen doorstaan, hebben ze een speciale ademhalingstechniek met rare hikjes ontwikkeld. Ook zagen we tijdens de documentaire dat de aanvoerder zijn instructies 'zingend' doorgeeft aan de rest van het team: als ze omhoog moeten, gaat zijn intonatie omhoog en als ze sneller moeten, gaat zijn spreektempo omhoog.

Ik ben benieuwd hoeveel mensen zich inmiddels hebben aangemeld.

Pompoen-kruidcake

 
Sorry voor de wat wazig foto, maar dat krijg je met pompoen-space-cake

Zoals we vorige week al lieten zien, is het pompoenenseizoen hier volop bezig. En als je pompoenen oogst, moet je natuurlijk ook pompoenen eten. Dus vind je hier nu van alles dat met pompoen bereid is. Zoals: pompoen-kruidcake.

Rocken met de Beatles

Leuk! We hebben The Beatles Rockband nu een keer met z'n drieen gedaan: gitaar, drums en zang. Hier is Marrije nog 'gitarist', maar ze vond het drummen het leukst.

Ik ben een pompoentje

Met dank aan Marleen voor de foto en Niels voor het poseren.

Wat stuur je een Hollands jochie dat begin oktober drie wordt? Juist, een Halloween-kostuum! En een gewoon t-shirt met Tonka graafmachines er op hoor. Die kan hij wat vaker dragen dan de pompoen.

Zwartgeverfde band

Wat een rare gewoonte is dat hier. Manon heeft laatst de auto laten wassen. De auto was weer mooi wit. En... de banden waren weer mooi zwart.

Dat ze de banden schoonmaken is één. Maar volgens mij zijn ze in dit geval ook met verf aan de slag geweest. Rare gewoonte...

Red Robin

Golden Gate en pompoenen

Frank moest helaas weer aan het werk, dus ben ik met Leo en Agnes mee op stap gegaan. Via de 280 en Highway 1 zijn we naar de Golden Gate gereden. De 280 is veel mooier om te rijden dan de 101. Je doet er langer over, maar dan rijd je wel langs de groen bebosde Santa Cruz Mountains in plaats van kantoren, autodealers en motels en de IKEA.

Golden Gate van de andere kant
Ik had er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat je de Golden Gate Bridge ook vanaf andere plekken kunt bewonderen dan vanaf het Vista Point (uitkijkpunt) 'aan de overkant' (Sausalito). Maar tijdens deze tocht heb ik een paar mooie plekken ontdekt. De eerste was het Vista Point naast de tolpoortjes. Het leuke daar is dat je daar van dichtbij kunt zien hoe dik de kabels van de brug eigenlijk zijn. Elke kabel heeft een diameter van 92,4 centimeter en bestaat uit 27.572 dunne metaalkabels. En het scheelt je $6 tol.


Via Lincoln Boulevard zijn we door het Presidio naar Baker Beach gegaan voor een andere blik op de brug.


Nadat we een stukje van de 49-Mile Scenic Route hadden gevolgd, zijn we Highway 1 opgegaan om langs de kust af te zakken naar Half Moon Bay.

Pumpkin Bay
Op ons tweede uitstapje eind november hadden Frank en ik op weg naar Half Moon Bay een pompoenfarm langs de weg gezien. Alleen was het seizoen voorbij, dus er was weinig pompoenigs meer aan. Maar nu is het volop pompoenseizoen! Dat heb je een paar dagen geleden ook al kunnen zien aan Franks post over de pompoenen die volop te koop zijn bij de supermarkt.

Leo wist te vertellen dat Half Moon Bay beroemd is om z'n pompoenen. Oh? Dat had hij gelezen in zijn reisgids over Californie. Over twee weken is er zelfs het Art & Pumpkin Festival. Dan wordt ondermeer de zwaarste pompoen bekroond. De winnaar ontvangt $6 voor elke pond pompoen. Vorig jaar was de winnende pompoen 1.528 pond (693 kilo). Onderweg hebben we wel een paar kanshebbers gezien.

Op verschillende plekken kun je pompoenen rapen. De gerooide pompoenen liggen dan in alle soorten en maten klaar op een stuk grond. Men neme een winkelwagen (in dit geval een kruiwagen) en gaat verzamelen.

Kruiwagens als winkelwagentjes en dan door het veld crossen en pompoenen inladen.

We hebben ons keurig gedragen en ons gehouden bij het kleine grut: 'gourds' (kleine sierkalebassen), aardbeien en wat bananen voor Minima en voor mij een kleine 'pumpkin' voor de soep en een 'acorn squash' voor een stoofpotje of met couscous.

Even wat fruit en 'gourds' kopen.

Daarna hebben we heerlijk geluncht bij It's Italia in Half Moon Bay.

Ma Puf is blij met haar gourds en geniet van het uitzicht. Sommige pompoentelers maken een heel pretpark van hun verkoop.

Nadat we thuis wat waren bijgekomen, zijn we 's avonds met z'n vieren naar Santana Row gegaan. Daar hebben we erg lekker gegeten bij Amber, een Indiaas restaurant.

Inmiddels zijn Leo en Agnes aan hun toer begonnen. Hun eerste stop wordt Marisposa, zodat ze Yosemite Park kunnen bezoeken. Dus er verschijnen even geen postjes over hun belevenissen op onze weblog. Het is ook niet zo leuk als ze straks thuis komen met enthousiaste verhalen en foto's en jullie dan allemaal reageren met "Ja, dat hebben we al gezien op Frank en Manons blog."

Pompoenenseizoen

 

Het pompoenenseizoen is hier weer in volle gang. Bij de Safeway (supermarkt) staan enorme dozen vol met van de mooie oranje mormels in allerlei maten. Ze kosten tussen de $3.99 en $6.99. Maar voor dat laatste bedrag heb je dan ook wel 'n gigantische "squash" waarvan je met gemak 'n week soep van kunt eten.

Santa Cruz

Nadat Agnes een paar baantjes had getrokken in het zwembad, zijn we naar Santa Cruz gegaan.


Nu het hoogseizoen voorbij is, is de Boardwalk alleen maar in het weekend open. Eerst hebben we geluncht bij Ideal Bar & Grill en daarna hebben we een ijsje gehaald op de Boardwalk.