Trans-Siberian Orchestra

Als je wel 'ns in Amerika op vakantie bent geweest weet je het: de muziek op de radio is in Amerika anders dan je in Nederland gewend bent. En dan bedoel ik niet alleen dat je Marco Borsato en Frans Bauer moet missen. De hele muziekstijl is hier gewoon net even anders. Het zal ongetwijfeld ook liggen aan de zenders waar we naar luisteren, maar het afgelopen jaar zijn we behoorlijk gewend geraakt aan Tom Petty, Journey, ZZ Top, Pink Floyd en Bruce Springsteen.

In dit seizoen is er echter één band waar de radio's van overlopen: Trans-Siberian Orchestra. Waarschijnlijk heb je er nog nooit van gehoord, maar dat gaat vandaag veranderen. Trans-Siberian Orchestra is namelijk de beste manier voor mensen die van 'n beetje rockmuziek houden om in de kerststemming te komen.

De ingrediënten zijn eenvoudig. Men neme:

• een hard-rockband
• een stapel traditionele kerstliedjes
• een vleugje progressieve rock
• symphonische metal naar smaak
• klop het geheel lekker bombastisch op met 'n flinke dosis Pink Floyd

En voila... Trans-Siberian Orchestra (TSO voor de kenners). Mocht je ze nog niet hebben opgezocht, ga eerst even luisteren op hun website voor je verder leest. Of kijk hier:


Zoals ik al zei: heerlijke takkeherrie in kerstsfeer.

Wij zijn gisteren naar de show van TSO West in het HP Pavilion in San Jose geweest. Fantastisch wat 'n ervaring. Drie snoeiharde gitaren, 'n oorverdovende drum en twee toetsenisten. Dat kennen we wel van 'n metalband. Maar ook: 'n verteller, twee violisten, 'n strijkensemble, 'n koor en 'n paar handen vol solozangers en -zangeressen. Combineer dat met 'n perfect uitgevoerde licht- en vuurshow en je snapt dat ik me tweeënhalf uur uitstekend vermaakt heb.

De foto's zeggen vast ook genoeg:
 
de violisten strijden op 'n verhoging

 
de lichtshow was fantastisch

 
het koor - lang blond haar is 'n aanbeveling


het werd soms behoorlijk warm in de zaal van de vuureffecten


laserlicht dat de zaal inschijnt

Trans-Siberian Orchestra toert elk jaar van eind November tot begin Januari het land door. Ze moeten zich immers tot het kerstseizoen beperken. Omdat ze maar betrekkelijk weinig tijd hebben, zijn er steeds twee bands op toernee: TSO East en TSO West. Beiden spelen dezelfde show, maar met andere muzikanten en zangers.

Zie ook:

• de website van TSO
• de Sharks-wedstrijd die we eerder dit jaar in het HP Pavilion zagen
• de wikipedia-pagina over TSO

Turkey Day Game Final

Het American Football-seizoen voor high schools eindigt op Thanksgiving. Vincents team, de Galileo Lions uit San Francisco, stond die dag in de finale van de 16e stadskampioenschap tegen de titelverdediger de Lincoln Mustangs. De Lions hebben de Mustangs flink ingemaakt met 35-0. Go Gal! G-House Rules!


Allemaal langs de lijn


Naar de volgende lijn lopen


Vincent (bij het 40-yard bord) observeert z'n team


Paars/oranje/zwart is de kleurcombo van de Galileo Lions. Wij hadden meer oranje met een paars accent ;)

Thanksgiving Dinner

Dit jaar is het een vegetarische Thanksgiving-dis geworden. We hebben geen gevulde kalkoen nodig om dankbaar te zijn, en ook geen vleesvervangend product wat op een echt stuk vlees moet lijken. Al blijf ik wel benieuwd naar de Tofurkey...

Na de football-finale zijn Esmarij en ik gaan koken, terwijl de mannen over het werk praatten en nog wat football op tv keken.



Wat we op het menu hadden staan? Eerst de zoete spijzen: pineapple & cheese casserole (jum!) en sweet potato & marsmallow casserole (jum!). Minder zoet, maar ook erg lekker: de Big & Chunky Applesauce van Trader Joe's. Tegenover het zoete geweld hadden we spruitjes in een citroensausje, salade en knoflookbrood. En als toet hadden we verse aardbeien met yoghurt.

De recepten volgen!

Black Friday

Black Friday is het officiele startpunt voor het doen van je kerstinkopen. Sommige grote winkelketens gooien om middernacht de deuren open en hebben te gekke aanbiedingen. Sommige mensen staan dan ook de avond er voor al voor de deur te posten.


Best Buy is een soort MediaMarkt

Waarom het Zwarte Vrijdag heet? Hoogstwaarschijnlijk omdat het op straat zwart ziet van alle mensen die koopjes willen scoren. Een andere theorie is dat op die dag de winkeliers in de zwarte cijfers komen te staan. Boekhoudkundig betekent 'zwart = WINST'.

Misschien dat we vandaag een kijkje gaan nemen bij de Great Mall. Maar dan gaan we wel met de lightrail en niet met de auto, zoals vorig jaar...

Zie ook:
- Meer over Black Friday
- Eerder op onze blog: Was dat nou slim?

Happy Thanksgiving!

Elke vierde donderdag van november vieren de Amerikanen Thanksgiving Day. De hele familie komt dan bij elkaar. Ze gaan naar een American Football wedstrijd, eten gevulde kalkoen, aardappelpuree, cranberriesaus, sperziebonen, mais en pompoen- en/of pecannotentaart en vertellen elkaar waarvoor ze dankbaar zijn.

Kerst of Thanksgiving?
We dachten dat kerstmis een groter feest was, maar als je kijkt naar de winkelopeningstijden dan is T-Day belangrijker. Op Thanksgiving zijn alle supermarkten dicht, terwijl ze met kerst beperkt open zijn. Dat zegt toch wel wat ;) Sommige (elektronica)zaken zijn wel open op Thanksgiving en beginnen dan al met een voorproefje op de volgende dag: Black Friday. Dan stunten de meeste warenhuizen met idiote aanbiedingen waardoor er massa's mensen op de winkel afkomen. Gelukkig is Black Friday ook een vrije dag, dus tijd zat om in de rij te staan.


Gobble Gobble

Amerikaanse Thanksgiving
Van oorsprong is Thanksgiving een algemeen christelijk gebruik om God vlak voor het begin van de Advent (periode voor kerst, startend op zondag tussen 27 november en 3 december), te danken voor de oogst en voor je zegeningen in het algemeen.

Thanksgiving zoals de Amerikanen het kennen, stamt uit 1621 toen Engelse kolonisten in Plymouth, Massachusetts. Na een mislukte oogst in Europaen een zware boottocht kwamen deze kolonisten in de Nieuwe Wereld aan. Met hulp van de indianen die in het gebied woonden, slaagde de eerste oogst van de kolonisten. Dit vierden ze met een gezamenlijk oogstfeest, waarbij er kalkoen, zoete aardappelen, aardappelpuree en jus, mais en andere seizoensgroenten op het menu stonden. Deze gerechten zie je vandaag de dag terug op de eettafels.



Er zijn her en der Thanksgiving-optochten en dan moet je je natuurlijk gepast kleden:



Wat wij vandaag doen
We gaan met Vincent en Esmarij naar de Turkey Day Game (American Football) in San Francisco. Het high school team dat Vincent traint, speelt die dag de seizoensfinale. We gaan niet verkleed, al zal ik mijn kast wel even doorspitten voor paarse en oranje kledingstukken (de kleuren van Vincents team). Daarna gaan Esmarij en ik een Thanksgivingmaaltijd maken en opeten. Daar mogen Frank en Vincent ook aan meedoen.

Zie ook:
- Meer Thanksgiving-gerelateerde posts op onze blog

John W. Christian Greenbelt

De John W. Christian Greenbelt is 'n strook groen van zo'n 4 kilometer die van oost naar west door 'n deel van Sunnyvale loopt. Door de groenstrook loopt 'n wandel/fietspad.



In het oosten begint de Greenbelt net voorbij het Mercado-winkelcentrum, zo'n 3 kilometer van ons huis:


View Larger Map

Je ziet het al 'n beetje, echt breed en begroeid is het niet. Maar het is wel leuk aangelegd en er zijn zeker slechtere manieren om parallel aan de 101 te fietsen.

Let op: je deelt het pad met voetgangers - en volgens mij hebben die voorrang. Ze zijn hier sowieso nog steeds niet heel erg gewend aan fietsers, dus het kan geen kwaad om even te bellen als je inhaalt.

De kruisingen met de wegen zijn gelijkvloers en grotendeels zonder stoplichten. Gelukkig zijn de straten die je kruist meestal vrij rustig.

De eerste lastig kruising (als je van oost naar west fietsts) is die met Lawrence Expressway.


View Larger Map

Je komt van rechtsonder over het pad door het groen. Je gaat rechtsaf Blazingwood Drive op en gaat dan via de O---O Lawrence over. Let goed op, want de traverse is nogal goed verstopt.

Verbaas je gerust even over de bushalte aan Lawrence. Respect voor degene die daar 's avonds laat zonder zorgen op 'n bus gaat staan wachten.


View Larger Map

Ben je Lawrence eenmaal over, dan kom je al vrij snel bij Lakewood Park. Wriemel je daar rustig doorheen. Er worden veel feestjes en barbecues gehouden, maar wij kwamen laatst ineens in 'n stel middeleeuwse soldaten terecht. Ze waren aan het oefenen voor hun LARP-avonturen. Hoe dan ook: rij voorzichtig.

Fair Oaks is de tweede vervelende kruising. Dit keer eentje met stoplichten, maar ook met veel verkeer. Heb je deze kruising geslecht, volg dan Weddell Drive tot net voor n grote parkeerplaats. Daar kun je rechtsaf het laatste stuk van de Greenbelt volgen.

Wij hebben de John W. Christian Greenbelt gevolgd tot Boregas Avenue. Hij loopt hierna nog 'n paar honderd meter door, maar voor ons was dit ver genoeg.


View Larger Map

Als je namelijk op Boregas linksaf (naar het zuiden) gaat, kom je precies uit bij de fietsersbrug over de 101 snelweg.


View Larger Map

Ben je de snelweg eenmaal over, dan liggen de routes naar downtown Sunnyvale en Mountain View voor je open.

Zie ook:

• de Coyote Creek Trail


• de Los Gatos Creek Trail


• een kaart met onze fietsroutes


• de John W. Christian Greenbelt op www.bikely.com

Eindelijk weer 'n stukje gefietst

Het is alweer 'n tijdje geleden dat we over het fietsen hier in de Bay Area hebben geschreven. Voor 'n deel komt dat omdat het ook alweer 'n tijdje geleden is dat we 'n flink stuk hebben gefietst.

Vandaag was het eindelijk weer zo ver. We zijn via de John W. Christian Greenbelt naar Sunnyvale Downtown gefietst, waar we geluncht hebben. Vanuit Sunnyvale zijn we over Washington Avenue naar Mountain View gefietst, waar de Stevens Creek Trail naar het zuidelijkste puntje hebben gefietst.

Vervolgens langs Moffet airfield over de Bay Trail en de San Tomas Aquino weer terug naar huis. Bij elkaar was het ruim 40 kilometer, wat na zo'n tijd toch wat pijn aan m'n benen doet.

Chinees fonduen

We waren Zaterdag in Richmond in het Pacific East winkelcentrum. Er is op zich niet veel te doen, maar dat wisten we niet toen we het op de kaart uitzochten. Het is in elk geval wel erg Chinees. Op 'n online vergelijkingssite noemden ze het winkelcentrum 'n China-town buiten China-town. De helft van de winkels heeft niet eens bordjes in het Engels hangen.

'n Prima plek om iets te eten dus. Maar ja, wat durven wij als Hollanders aan? 'n Fondue-restaurant leek ons wel veilig - Coriya Hot Pot City. Voor 12 dollar per persoon kun je je onbeperkt volstoppen.

 

De inrichting heeft nog het meeste weg van 'n soort Duitse bierhal. Het straalt totaal geen gezelligheid uit. In elke tafel zit 'n gasbrander. Daarop wordt 'n schaal bekleed met zilverfolie gezet. En midden in die schaal zit je fondue-pot. Het is Chinees fondue, dus de pot wordt gevuld met bouillon.

 

Vervolgens kun je onbeperkt vlees, groente en vis halen en die naar eigen inzicht op de plaat gaarbakken of in de pot gaarkoken. Met wat rijst, bami en saus erbij maak je zo je eigenlijk favoriete maaltijd.

Naast ons kwam 'n Chinese man zitten. Toen we zagen hoeveel vlees hij op de plaat legde, keken we rond op zoek naar de rest van zijn familie. Maar uiteindelijk heeft hij alles zelf opgegeten. En eerlijk is eerlijk: ook wij hebben flink door zitten eten. Alles smaakte prima en door het zelf klaarmaken blijft het ook leuk.

 

Het blijft voor ons alleen wat lastig om met stokjes te eten. Het gaat wel steeds beter, maar het blijft toch meer gehannes dan met 'n vork. Toch waren we best trots dat we tot het toetje zonder vork/lepel hebben kunnen eten.

Toetje? Ja, dat hoort er ook nog bij. 'n Buffet van diverse soorten fruit, gelei-pudding, tapioca-balletjes en Oreo-koekjes. Oef... ik zit vol.



Zie ook:

• de website van Coriya Hot Pot City


• met Oreo-koekjes kunt je ook 'n milkshake maken


• een eerder Chinees eetavontuur

Vlokken

 

Manon heeft weer 'n nieuwe winkel ontdekt waar ze Nederlandse spullen verkopen. Dus nu hebben we ook choco-vlokken in huis, naast de inmiddels vertrouwde hagelslag. Ze hadden er ook frietsaus, maar Manon zat 'n beetje met de houdbaarheidsdatum in d'r maag.

De vlokken zijn natuurlijk weer 'n mooie voor 'n BigMac-index.

De Ruijter Chocoladevlokken

300 gram

$5.99

€1,59

€1,12

Komt er nog wel 'ns iemand bij de supermarkt? Zo ja, kun je dan even kijken wat zo'n pak kost en 't aan ons laten weten?

Zie ook:

• Ik wil bolletje - beschuit


• 99 Ranch Market - een Chinese supermarkt die ook... hagelslag verkoopt


• Ori Deli - een toko met Hollandse spullen

Sportfanaat

Dit is duidelijk een fan van de New York Yankees (baseball).

En dat is één!

Het is vandaag precies 'n jaar geleden dat we hier geland zijn.

Het is intussen ook alweer bijna 500 verhaaltjes geleden dat we hier geland zijn.

Wij plakken er nog 'n jaartje aan vast. Jij ook?

Een rennende vrouw

Het viel nu al 'n paar dagen op. Als ik rond negen uur op kantoor uit het raam keek, zag ik regelmatig 'n vrouw snel wegrennen van het kantoor naar 'n auto. Eerdere dagen had ik er niet echt opgelet, maar vandaag won de nieuwsgierigheid het.

Wie is die vrouw?

Waarom rent ze weg?

Je kunt er natuurlijk allerlei wilde verhalen bij bedenken. Maar het brandalarm wordt regelmatig getest en de gebouwen staan ook nu nog netjes overeind. Dus dat was het niet.

Vandaag hebben we met 'n paar collega's maar 'ns gekeken wat er ging gebeuren. De vrouw stapte in 'n auto - een mooie zilvergrijze Mercedes - en reed weg. Nee wacht even... ze rijdt niet weg, maar 'n stukje verder het parkeerterrein op. Huh? Ze stopt vlak bij het kantoorgebouw waar ze eerder uit kwam rennen en parkeert daar in de enige vrije plek.

Oh... wacht 'ns even... is het zo'n type?!?!?


de auto ging van a naar b

Zo eentje die alle moeite doet om de auto zo dicht mogelijk bij de voordeur te parkeren. Maar wat is dan het nut als je later speciaal naar de auto moet rennen om alsnog dat plekje naast de voordeur in te pikken? Rare jongens, die Amerikanen.

Nieuwe roze plukken

In Nederland liep ik met roze geverfde plukken in mijn haar. Toen ik ze in Santa Clara wilde laten bijwerken, bleek dat de kappers hier geen kekke kleuren in hun assortiment hebben. Daar heb ik eerder al eens over geblogd.

Restantje Hollands roze (december 2008)

Omdat ik ook meer kans wilde hebben op de Amerikaanse arbeidsmarkt - en roze haar doet het niet heel goed in een kantooromgeving - heb ik mijn haar maar donkerbruin laten verven. Representatief, maar best saai. Voor het weekend kon ik dan 'glam strips' (strengetjes gekleurd nephaar van Manic Panic) gebruiken.

Me and my glam strips.

Die strips waren het toch niet helemaal. En de baan wilde ook maar niet lukken, dus dacht ik "What the heck" en ben op zoek gegaan naar een beauty supply waar ze verf van Manic Panic verkopen. Ik had op de website van Manic Panic al gezien dat ik eerst Hot Hot Pink proberen. Pretty Flamingo en Cotton Candy zijn ook wel erg geinig. Of de hele harde roden: Vampire Red of Wildfire. Hoewel Aftermidnight Blue me ook weleens leuk lijkt.


Potje Pink

Halffabrikaat
Inmiddels heb ik voor de tweede keer Hot Hot Pinke highlights. De eerste keer heb ik in de salon eerst plukjes laten blonderen (anders zie je geen enkele kleur op mijn haar) en vervolgens mijn verf er in laten zetten. Mijn kapster houdt niet zo van de latex handschoenen, dus had ontzettend roze handen. Gelukkig voor haar wast de kleur snel weg. Dat is wat minder gelukkig voor mij, want dat betekent dat ik regelmatig moet bijverven en elke keer de badkamer moet boenen na een wasbeurt.

Vorige maand heb ik zelf een keer mijn grijze uitgroei (...) bijgestipt. Hierdoor waren mijn mooie roze plukken wat vervuild geraakt. Het was nog steeds wel roze, maar niet meer knal. Nou ja, dit was wel wat subtieler. Maar na een knip- en nieuwe grijze uitgroeibijstipbeurt vond ik de plukjes bij nader inzien te weinig opvallen. Dus gisteren ben ik alsnog gegaan voor nieuwe plukjes blond. Met deze kleurencombi verliet ik de kapsalon:

Uhm... eigenlijk ook wel leuk zo'n cocktail!

Thuis heb ik de verf er in gedaan. Voordeel is dat ik het thuis langer kan laten zitten. In de salon blijft het hooguit een half uur zitten, op de Manic Panic website las ik gebruikers die het rustig 3 uur of zelfs de hele nacht laten intrekken. Ik heb het maar gehouden bij 2 uur + aluminiumfolie er om heen. Goh, daar heb ik nou net geen foto van, haha.


Eindresultaat

Tips
Onderstaande tips werken voor mij, misschien ook voor anderen. Maar mocht het misgaan, kom dan niet bij mij aankloppen. Ik heb 't ook maar op internet gevonden en uitgeprobeerd.

• Als je meer kleuren verf in je haar hebt: breng voordat je gaat verven een 'color lock' aan. Daarmee voorkom je dat de ene kleur gaat overlopen over de andere (deze tip komt van de beauty supply winkel).


• Krijg je verf op je huid, dan kun je het direct wegvegen met een natte handdoek of washand.


• Doe een plastic zak (of alufolie; vind ik een prettiger idee dan een zak over je hoofd) over je met verf ingesmeerde haar.


• Hoe langer je de verf laat zitten, hoe intenser de kleur.


• Uitspoelen met zo koud mogelijk water, vervolgens met witte azijn om kleur te fixeren (ja, je moet er wat voor over hebben).


• Was je haar met zo koud mogelijk water en gebruik zo min mogelijk (liefst geen) shampoo. Nou vind ik dat niet zo'n fris idee, dus 1x per week was ik het met shampoo waar ik een beetje van de verf in heb gemixt.


• Regent het, houd paraplu, regenjas met capuchon of regenkapje (sexy!) bij de hand of blijf binnen. Krijg je de uitgelopen verf toch op je kleren, dan krijg je het er wel uit als je ze direct wast.

Boeing 747 of MD-11

KLM heeft 'n directe lijnvlucht van Amsterdam naar San Francisco. Ideaal, want op die manier ben ik in zo'n 11 uur terug in Nederland of Californië. En afhankelijk van de periode waarin je reist, is de prijs nog best goed te doen. OK, je moet niet op 24 december willen reizen. Maar bijvoorbeeld begin November kan de prijs heel redelijk zijn.

De vlucht van Amsterdam naar San Francisco is de KL-0605. Liefkozend noemen wij hem al 'n tijdje de Klobos. De klobos vertrekt rond 'n uurtje of 11 's morgens van Schiphol en landt rond 1 uur 's middags op het vliegveld van San Francisco.

Van San Francisco naar Amsterdam is het vluchtnummer KL-0606, oftewel Klobob. Die vertrekt ergens rond 3 uur 's middags en komt de volgende ochtend rond half 11 op Schiphol.

De KLM lijkt deze route met twee verschillende vliegtuigen te vliegen:

• een Boeing 747-400


• een McDonnel Douglas 11

Ik heb persoonlijk een sterke voorkeur voor de MD-11. Die is een stuk kleiner en heeft ook in de economy-klasse 'n "persoonlijk entertainment-systeem". Dat is zo'n klein schermpje vlak voor je neus en 'n enorme videorecorder met films onder je eigen stoel. Zo vliegen die 11 uur echt redelijk snel voorbij hoor.

Dat brengt me dan ook bij m'n vraag voor vandaag: wie weet er wanneer KLM op deze vlucht de Boeing inzet en wanneer de MD? Ik denk niet dat ik m'n reisschema er echt op kan aanpassen. Maar ik ben wel gewoon benieuwd wanneer het gebeurt en wat de reden is. Dennis? Susanne? Wie?

Zie ook:

• Sneller bij de huurauto's op SFO


• een weekje terug in Nederland


• onze eerste ervaring met de MD-11

Making Strides

Afgelopen zaterdag werd voor de tweede keer 'Making Strides Against Breast Cancer' gehouden in San Jose. Deze sponsorloop is een initiatief van de American Cancer Society om geld in te zamelen voor onderzoek. Een collega van Frank heeft borstkanker gehad en is nog steeds niet helemaal uit de gevarenzone. Een vriendin van me in Nederland was 30 (geloof ik) toen ze borstkanker kreeg. Zij is er helemaal bovenop gekomen.


Impressie van 'Making Strides'-terrein en groepsfoto van Mae's Squad.

Voor de gelegenheid heb ik een paar kettingen gemaakt met een 'Pink Ribbon'-hangertje er in verwerkt. Deze heb ik uitgedeeld aan 'Survivors'. Deze dames waren makkelijk te herkennen aan hun sjerp waar met grote roze letters 'SURVIVOR' op stond.

Zomertijd is ook hier voorbij

Afgelopen nacht is de klok een uur terug gezet. Zomertijd of 'Daylight Saving Time' is voorbij.

Ezelsbruggetjes
In het Nederlands is er voor standaardtijd (of wintertijd) het volgende ezelsbruggetje: je 'wint-er-tijd' mee, de dag duurt een uur langer dan normaal. Hier zeggen ze 'Spring forward, fall back': spring (= ook Engelse woord voor 'lente') naar voren in de lente ('spring' dus), terugtrekken (=fall back) in de herfst (=fall).

Niet helemaal gelijk
Onze zomertijd loopt niet helemaal gelijk met de Europese zomertijd. Sinds in 2007 de Energy Policy Act van 2005 in werking is getreden, begint de zomertijd in de VS op de tweede zondag in maart en eindigt die op de eerste zondag in november. We hebben hier in Californie dus een maand langer zomertijd dan in Nederland.

Haunted Houses

Nadat ik Frank had uitgezwaaid op het vliegveld (hij moet weer een weekje in Amsterdam zijn), ben ik naar San Mateo gegaan voor Halloween. Anja en Wiegert hadden weer heerlijk gekookt en hun huis goed Halloween-fahig gemaakt. Vincent en Esmarij waren ook gekomen om Halloween-kermis in hun buurt eens mee te maken.



Ik wist niet zeker of ik nou wel verkleed wilde gaan, maar had voor de zekerheid wat kleren meegenomen. Toen ik een van de meiden met een wit gezicht rond zag lopen, ging ik overstag: dat moest ik ook.


Wat vinden jullie van het onthoofde meisje dat met haar eigen hoofd in haar armen rond loopt?

Nou, Anja had niet overdreven met haar verhalen over de versierde huizen. Mijn vergelijking van laatst (carnaval meets Sint Maarten) zat er flink naast. Wat een volk was er op de been om te Trick or Treaten! En niet alleen kleine kinderen gingen van deur tot deur voor snoep, maar ook een heleboel pubers liepen rond met tassen vol snoep. OK, wij hebben ook wat snoep meegenomen.

Het ene na het andere huis was omgetoverd in een 'Haunted House', de ene nog mooier dan de andere. Iemand had een echte lasershow in de tuin met skeletten die op R2-D2 en C-3PO schoten. Aan rook- en geluidseffecten was ook geen gebrek.

Jullie hadden het vast nog niet door, maar ik heb een nieuwe functie in Picasa ontdekt: collages maken.

Na de Trick or Treat is het natuurlijk tijd om de balans op te maken. En om snoep te ruilen: