Mooie wandeling: Russian Ridge

Normaal vindt Frank wandelen te langzaam gaan, hij fietst liever. Dus als hij zegt dat hij zin heeft om te wandelen, dan laat ik me dat niet 2x zeggen. We zijn in de auto gestapt en naar de Russian Ridge Open Space Preserve gereden. Dat is hier 3 kwartier rijden vandaan (het natuurgebied ligt ten zuiden van Palo Alto/Stanford). Je hoeft er geen parkeer- of entreegeld te betalen, maar honden zijn niet toegestaan in het natuurgebied.


Een van de paden, lekker breed en goed begaanbaar. De andere paden waren veel smaller en soms wat blubberig, maar verder goed begaanbaar.


De kaart die we van internet hadden geplukt. Van de ranger in het Ranger Center kregen we een grotere kaart.

Het mooie van deze route is dat je op een bergkam tussen de San Francisco Bay en de Pacific loopt. De vergezichten waren dan ook erg mooi.


Frank met op de achtergrond de oceaan.


Uitzicht richting de baai. Het eerste witte torentje in het midden van de foto staat op het terrein van Stanford University.


Op die hoogte waait 't best wel, vandaar dat ik weer eens met een 'coupe du vent' rondliep.

Beestenboel
Op de heenweg zagen we vanuit de auto al een coyote de weg oversteken. Helaas hadden we toen geen camera bij de hand, dus hier is een plaatje van het internet geplukt:


Op een gegeven moment zagen we iets liggen op het pad. Je moet toch een beetje uitkijken met al die vreemde beesten, dus we zijn niet te dicht bij gekomen en we hebben ook niet tegen het ding gepord. Hij leek dan wel dood, maar of 'ie dat ook was...


Een (dode) sprinkhaan? Update ( 17 januari): dit blijkt een Jerusalem cricket te zijn, ook wel 'sand cricket' en 'potato bug' genoemd. Het is een ongevleugelde nepkrekel. Vanwege de babyachtige (?) kop wordt 't ook wel 'child of the earth' of 'nina de la tierra' genoemd. De Navajo-indianen noemen het 'woh-seh-tsinni', vrij vertaald 'oude, kale man'.

Omdat het een beetje blubberig was, konden we aardig wat afdrukken in de paden zien.

Afdrukken van wandelaars, mountainbikers en herten.

En een eindje verder op zagen we deze pootafdruk:

Afdruk van bobcat of misschien wel bergleeuw. Update (17 januari): een trackingdeskundige denkt toch dat het om een hondenpoot gaat. Valt dat even tegen... Maar dan toch wel van een coyote of zo? Ah toe!

Dat waren wel weer genoeg indrukken die we hadden opgedaan in de 'wildernis'. We zijn daarna snel naar de McDonalds in de Stanford Shopping Mall gegaan om weer bij te komen.