Vanderpuffelen

Cheryl is 'n schattige "baliemedewerkster" in de lunchroom bij mijn kantoor. Je kent het wel, zo eentje van het type altijd vrolijk, altijd 'n opmerking terug. Ik zei het al: schattig.

Iets minder leuk vond ik 't dat ze na minstens 'n half jaar nog steeds m'n voornaam niet wist. Ze moet die bij elke bestelling noteren, zodat ze "Frank" kunnen roepen als m'n broodje klaar is. Niet heel ingewikkeld lijkt me: "Frank".

Maar wel voor Cheryl. Voornamen zijn lastig. Vandaar dat ze 'n uitvlucht bedacht toen ik haar 'n ultimatum stelde. In plaats van m'n voornaam, onthoudt ze m'n achternaam. Dus vandaag tikte ze zonder vragen in één keer:

 

Nou ja, bijna goed zullen we maar zeggen.

Maar vervolgens wist ze nog steeds m'n voornaam niet. Da's toch knap.