The MTA Song

Naar aanleiding van Cat's opmerking over de oorsprong van de naam CharlieCard ben ik op zoek gegaan naar een opname. En natuurlijk heeft YouTube er een paar, zoals deze:


Het liedje is in 1949 geschreven als reclame voor O'Brien, een politicus die burgemeester van Boston wilde worden. Hij had geen geld voor dure reclames op de radio, dus hij liet lokale folk-zangers liedjes zingen op een rondrijdende truck. Een van zijn speerpunten was het verlagen van de metrokosten door de 'uitstapstuiver' te schrappen.

Voor degenen die mee willen zingen:
Let me tell you the story
Of a man named Charlie
On a tragic and fateful day
He put ten cents in his pocket,
Kissed his wife and family
Went to ride on the MTA

Charlie handed in his dime
At the Kendall Square Station
And he changed for Jamaica Plain
When he got there the conductor told him,
'One more nickel.'
Charlie could not get off that train.

Chorus:
Did he ever return,
No he never returned
And his fate is still unlearn'd
He may ride forever
'neath the streets of Boston
He's the man who never returned.

Now all night long
Charlie rides through the tunnels
Saying, 'What will become of me?
How can I afford to see
My sister in Chelsea
Or my cousin in Roxbury?'

Charlie's wife goes down
To the Scollay Square station
Every day at quarter past two
And through the open window
She hands Charlie a sandwich
As the train comes rumblin' through.

As his train rolled on
Through Greater Boston
Charlie looked around and sighed,
'Well, I'm sore and disgusted
And I'm absolutely busted;
I guess this is my last long ride.'

Now you citizens of Boston,
Don't you think it's a scandal
That the people have to pay and pay
Vote for Walter A. O'Brien
And fight the fare increase
Get poor Charlie off the MTA.