Het gaat wat Hollandser, maar dan zonder opgeheven middelvinger ('flipping the bird') en getoeter. OK, dat soort typjes heb je hier ook, maar het komt niet vaak voor. Vergeleken met de medeweggebruikers in Californie rijden ze hier beter, al dacht ik eerst van niet. Ik zag namelijk aardig wat auto's heen en weer slingeren op hun weghelft. Maar nou snap ik waarom: ze slalommen om de 'pot holes' en andere gaten heen. Begrijpelijk want je maakt soms klappers, maar of 't de veiligheid ten goede komt is een tweede.
Zelfde schuitje
Het voelt alsof het verkeer in Mass veel harder gaat, maar de snelheden liggen hier lager dan in Californie. Maar door de combinatie van minder wegstroken, hele korte opritten naar de snelweg en drukker verkeer lijkt 't wel zo. Gelukkig zit iedereen in hetzelfde schuitje dus gaan veel auto's al een baantje naar links. En anders is het geduldig wachten of planken.
Een andere uitdaging is linksaf slaan. Zeker in de stadjes is er weinig plek voor een aparte baan voor linksaf. Dus als je dan groen licht hebt, kan het lang duren voordat het rechtdoorgaande verkeer eindelijk eens voorbij is. Sta je vooraan de rij, dan kun je geluk hebben: regelmatig wacht de andere kant met oversteken totdat jij bent afgeslagen. Ook hier geldt weer dat iedereen weleens in die situatie zit dus weet hoe vervelend het is. Het valt me trouwens op dat ze hier hun knipperlichten meer gebruiken.
Omdat elke staat zijn eigen regels heeft, heb ik een 'automobilistenhandleiding' gehaald ($5 bij de RMV of gratis online te raadplegen). Ook hebben we onze Californische rijbewijzen moeten inleveren. We hebben nu een tijdelijk rijbewijs en krijgen de echte binnenkort opgestuurd. Hoefden we niet eens opnieuw examen voor te doen, alleen een boel papierwerk mee en de leges betalen natuurlijk. Meer hierover lees je in Van Cali naar Mass: nieuwe rijbewijzen en hoe het eerst misging met mijn aanvraag. Er zit wat overlap tussen de beide posts.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten