Volkstuinen

Onze wandeling via de Emerald Necklace van Jamaica Plain naar Back Bay voerde ons langs volkstuintjes (in collage: foto linksboven). Ze liggen tussen downtown Boston en Fenway Park, het stadion van de Red Sox.


Deze Fenway Victory Gardens zijn in 1942 gestart. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd veel voedsel geëxporteerd naar de troepen in Europa en in de Pacific. Hierdoor ontstond er schaarste aan eten in de VS. President Roosevelt heeft toen de bevolking opgeroepen dit soort moestuinen te beginnen om eigen groente en kruiden te verbouwen. In Boston zijn er toen 49 van dit soort volkstuinen ingericht, ook in Boston Common en de aangrenzende Public Gardens.

Diner

South Street Diner, Boston

SMS-en mag niet, bellen wel

Ik heb al eens eerder verteld over het geslinger op de wegen in Massachusetts. Dit komt niet alleen door het omzeilen van gaten in de weg, maar ook doordat veel mensen met hun mobieltje in hun hand proberen een bocht te maken. De meesten kunnen dat werkelijk niet. Handsfree bellen is hier blijkbaar nog niet aangeslagen.

Volgens de wet in Massachusetts mogen autobestuurders sinds oktober 2010 tijdens het rijden niet meer SMS-en ('texting'), internetten op mobieltje, iPad, laptop enzovoort. Ook niet als je voor een rood verkeerslicht staat te wachten. Bellen tijdens het besturen van een auto mag wel als je 18 of ouder bent. Want dan ben je oud genoeg om goed te kunnen multitasken?

Boete is $100, maar wordt niet als 'moving violation' gerekend en zal niet leiden tot een verhoging van je autoverzekering. Oja, in noodgevallen mag je wel SMS-en en/of bellen tijdens het rijden.

Offerte aanvragen en tekenen

Nadat je een voorselectie hebt gemaakt, kun je de offertes aanvragen.

• Een offerte ('estimate' of 'quote') hoort kosteloos te zijn.


• Kijk uit met scherpgeprijsde online quotes, ze zijn meestal te goed om waar te zijn.
  
  Ga je toch op basis van een online quote met een verhuisbedrijf in zee, dan loop je dikke kans dat er 'ineens' extra kosten bij komen. Dat is heel vervelend als je spullen al op transport zijn en jij weigert de onvoorziene kosten te betalen. Zij hebben namelijk je spullen... De extra kosten verhalen door een rechtzaak aan te spannen werkt misschien nog wel als je binnen één staat verhuist. Maar als je van staat naar staat verhuist heb je ineens niet meer te maken met de wetten van een staat maar je moet dan procederen op federaal niveau. En dat houdt in dat je een flinke zak centen moet meenemen om überhaupt een rechtzaak te beginnen.


• Vraag twee of drie bedrijven om langs te komen voor een offerte. Er wordt een inventarisatielijst gemaakt van alle spullen die mee gaan.


• Zorg dat alle offertes dezelfde onderdelen bevatten. Dat maakt vergelijken makkelijker. Denk aan: opslag, verpakkingsmateriaal, shuttle-truck (als straat niet toegankelijk is voor grote verhuiswagen), in-/uitpakken, dat ze de rommel meenemen na uitpakken ('debris pickup').


• Bedenk ook wat voor soort verzekering je wilt. Bij het contract zit 'Basic Limited Liability' inbegrepen. Deze is wettelijk verplicht maar stelt weinig voor: 30-60 dollarcent per pound per article. Reken dan maar uit hoeveel vergoeding je krijgt voor oma's antieke vaas van een kilo die aan diggelen is gegaan tijdens transport... Er zijn dus allerlei verzekeringen mogelijk die je via de verhuizer of via je eigen verzekeringsagent kunt afsluiten.


• Informeer naar eventuele extra kosten voor het ontbreken (of juist gebruiken) van een lift. Sommige verhuizers rekenen ook extra als de afstand van truck tot huis te lang is.


• Vraag om een 'Binding Price Proposal'. Mocht de verhuizing duurder uitvallen (bijvoorbeeld door hogere benzineprijs), dan betaal je wat is afgesproken. Andersom geldt ook: valt het goedkoper uit, dan krijg je geen geld terug. Bij een 'Not to Exceed'-contract wordt dan wel minder in rekening gebracht.
  
  Wordt de verhuizing duurder omdat je bijvoorbeeld toch meer spullen meeneemt die niet op de inventarisatielijst staan, dan moet het contract natuurlijk worden aangepast en betaal je aanvullende kosten.


• Vraag of je een bezoekje kan brengen aan het bedrijf (de opslag, wagenpark, kantoor). De meeste verhuisbedrijven zullen hier niet moeilijk over doen, brokers wel. Ga je echt kijken, check dan of de naam van het bedrijf op de wagens staat.


• Bij de offerte hoor je een exemplaar te krijgen van Your Rights and Responsibilities When You Move. Verhuizers zijn wettelijk verplicht in de VS om je een exemplaar hiervan te geven als je nog in de planningsfase van de verhuizing zit.


• Als je het DOT-nummer niet hebt kunnen vinden op de website van de verhuizer, vraag deze dan alsnog zodat je de gegevens kunt opvragen bij SAFER, het elektronische systeem van de Department of Transportation. Daar zie je of de verhuizer alleen binnen een staat of ook naar andere staten mag verhuizen en wat voor soort lading ze mogen vervoeren. Een broker herken je aan de aanduiding 'household goods broker'.


• Als ze vertellen dat je vooraf al een (groot) deel van de kosten moet betalen ('deposit'), ga dan niet akkoord. Mijn contactpersoon vertelde zelfs dat het (in Californië?) illegaal is om zo'n vooruitbetaling te vragen. De meeste verhuizers innen het totale verhuisbedrag bij aflevering. Dat kan cash, met creditcard (die je wel vooraf moet doorgeven zodat ze kunnen controleren of je kredietwaardig bent) of met een cashier's check. Dat is een gedekte cheque die je bij de bank haalt. Het bedrag wordt dan direct van je bankrekening afgeschreven, is ondertekend door de bank en de naam van het verhuisbedrijf ('payee') staat er op vermeld.
  
  Ik las net dat het in grote steden zoals New York wel gebruikelijker is dat er een deposit wordt betaald, voor het geval je de verhuizing annuleert en de verhuizer onnodige kosten heeft gemaakt. Zit misschien wat in, zolang het redelijk blijft ($100?). Is de deposit 25% van het totaalbedrag of zelfs meer, dan heb je waarschijnlijk te maken met een 'mover broker'. Deze persoon houdt de deposit als zijn inkomsten en laat je de rest van de verhuizing met de verhuizer vooral zelf uitdokteren.


• Nog een manier om te controleren of je met een broker te maken hebt: als de naam op de offerte afwijkt van de naam die jouw contactpersoon heeft opgegeven.

Contract tekenen
Als je akkoord bent met de offerte, ondertekenen beide partijen. Dit contract is samen met de inventarisatielijst de 'Bill of Lading'. Deze moet je bij je hebben als de spullen worden afgeleverd. Op de dag van inpakken komt daar nog de exacte paklijst bij. Elke doos of object krijgt een nummer en wordt op de lijst vermeld met een korte beschrijving van de inhoud.


Zie ook:
Ons interstate-verhuisverhaal

Betrouwbare verhuizer zoeken

• Er is een verschil tussen verhuisbedrijven en tussenpersonen ('mover brokers'). Bij een broker weet je niet welk bedrijf ('subcontractor') je verhuizing uiteindelijk gaat verzorgen. Misschien regelt de broker wel verschillende subcontractors: eentje die tot halverwege rijdt, een andere die de boel vervolgens verder rijdt. Het liefst heb je dat alles door één bedrijf wordt verzorgd. Als er dan problemen zijn, weet je tenminste waar je terecht kunt.


• Vraag collega's en vrienden naar goede ervaringen, lees reviews op internet, bezoek de websites van de verhuizers.


• Wees voorzichtig met online offertes zonder dat iemand langs komt om een inschatting te maken. Meestal komen ze met een bijzonder aantrekkelijk aanbod, met extra kosten als je eenmaal akkoord bent gegaan (extra verpakkingsmateriaal, extra brandstof, extra kosten voor elke trap die gelopen moet worden...). Heel vervelend als je spullen al onderweg zijn en je ze pas afgeleverd krijgt als je de meerkosten hebt betaald.
  
• Sla verhuizers over die geen adres op hun website hebben staan of het niet willen geven als je belt. Ook als je een bandje te horen krijgt waar niet expliciet de bedrijfsnaam wordt genoemd maar alleen algemene bewoordingen ("You have reached the voicemail of our moving company..."), wees dan voorzichtig.


• Kun je op de website niets vinden over de verzekering van je spullen: zoek verder! Ook als ze stellen dat alle spullen volledig zijn gedekt door hun verzekering, niet geloven.


• Verhuisbedrijven en brokers moeten een (US)DOT-nummer hebben. Dit nummer staat meestal op de website vermeld en zal op alle papieren (offerte, contract, paklijst) staan. Het geeft aan dat de verhuizer/broker een licensie van de Department of Transport heeft, de landelijke overheid dus. Veel verhuizers hebben ook een MC- of MX-nummer, een restant van een oud -in 1995 uitgefaseerd- controlesysteem voor verhuizers. Ze gebruiken het nummer nog steeds om aan te geven dat ze al lang bestaan (en daaruit zou je kunnen afleiden dat ze dus betrouwbaar zijn).
  
  Controleer het DOT-nummer bij SAFER, een elektronisch systeem van de Department of Transportation. Je ziet dan of de verhuizer alleen binnen een staat of ook naar andere staten mag verhuizen. De soort lading staat ook vermeld, bijvoorbeeld alleen 'household goods' of ook 'motor vehicles' (handig als je een auto meeneemt maar niet zelf wilt rijden). Verder kun je de veiligheidsscore zien. Een broker herken je aan de aanduiding 'household goods broker'.


• Nog een plek waar je zou kunnen kijken: bij Better Business Bureau kun je opvragen hoeveel klachten daar zijn binnengekomen voor het bedrijf en hoeveel er zijn opgelost. Veel verhuizers zijn BBB-geaccrediteerd, maar ook van bedrijven die niet zijn aangesloten kun je bij BBB de score opvragen. A+ is erg goed, F is het slechtst.


• De website Protect Your Move van de US Department of Transportation biedt tips om de fraudeurs te vermijden.

Kies twee of drie verhuisbedrijven om een offerte te vragen.

Toch liever zelf verhuizen?
Je kunt een verhuiswagen huren bij bijvoorbeeld U-Haul. Je hebt geen speciaal rijbewijs nodig voor deze wagens. Bij interstate verhuizingen: vraag na of je de staat uit mag met de verhuiswagen en of je de wagen op eindbestemming kunt inleveren.

Handig, je kunt ook een deel van de verhuizing uitbesteden: via de website van U-Haul of via Movinghelp.com kun je mensen inhuren voor in-/uitpakken, in-/uitladen, schoonmaken (weet niet wat dat precies inhoudt, ik vermoed het opruimen van de dozen en bubbelplastic) en het rijden van de verhuiswagen.

Zie ook:
Ons interstate-verhuisverhaal

Verhuizing van staat naar staat

Oeps... ik zag dat we helemaal nog niets hebben verteld over hoe de verhuizing van Californië naar Massachusetts in z'n werk is gegaan. Hier een persoonlijk verslag met links naar algemene informatie voor de verschillende stadia.

Verhuisbedrijf kiezen
Een collega van Frank had eerder in het jaar zijn 'interstate'-verhuizing laten uitvoeren. Hij was redelijk tevreden over het verhuisbedrijf, maar waarschuwde ons wel dat de contactpersoon erg moeilijk te bereiken was. Nou ben ik altijd van het langdurig kijken en vergelijken, dus ik heb ook nog bij andere verhuisbedrijven een offerte ('quote' of 'estimate') aangevraagd. Ook online...


Online quotes: wees gewaarschuwd!
Als de online offerte te mooi klinkt om waar te zijn, dan is dat ook zo. Onder de verhuisbedrijven die alleen online quotes afgeven, zitten veel oplichters. Je vult dan een lijst in van alle spullen en het aantal dozen dat je denkt te verhuizen. De twee online quotes die ik had opgevraagd bedroegen zo'n $1500. Dat was voor een '2-bedroom apartment move' (1.000 sqft). De twee offertes die thuis zijn opgenomen door taxateurs zaten rond de $5.000. Dat is normaler voor zo'n grote afstand.

Betrouwbaar?
Op Yelp heb ik gekeken hoe tevreden klanten van de verhuisbedrijven waren. Bij de Better Business Bureau heb ik gecontroleerd hoeveel en wat voor soort klachten er bekend zijn over de kandidaatverhuizers. De twee online quoters hadden inderdaad erg slechte scores (F en G) bij BBB, niet nakomen van afspraken, afleveringsproblemen.

Uiteindelijk bleven Belfor Moving en Golden Gate Moving & Storage over. Allebei scoren A+ bij de BBB en maakten bij de offerte een goede indruk. Uiteindelijk hebben we voor Belfor gekozen omdat hun offerte toch nog duizend dollar lager uitpakte, Golden Gate niet is aangesloten bij BBB. En Belfor was de verhuizer die Franks collega ook had gebruikt.

Het zou kunnen dat een deel van het verschil in bedrag lag aan dat ik bij de ene wel uitpakken had laten meerekenen en dat bij de andere helemaal over het hoofd had gezien. Maar daar kwam ik pas op de dag van aflevering achter toen de mannen niet begonnen met uitpakken. Dacht ik alles zo goed afgetimmerd te hebben...

Da's mooi stom, alleen het uitpakken van de matrassen was inbegrepen... Dat werd dus zelf in de dozen duiken.

Wat er wel in de offerte was opgenomen

• inpakdatum en aflever-'window': de week waarin ze verwachten de lading te kunnen lossen op plaats van bestemming
  
• vervoer op basis van gewicht van inboedel: 3500 lbs
  
• verhuisverzekering (Full Value)
  
• shuttle (kleine verhuiswagen), omdat de grote verhuiswagen bij ons in San Jose niet in de straat paste
  
• 3 verhuizers inclusief chauffeur voor inpakken, inladen en opslaan van spullen in Californië; 3 verhuizers inclusief chauffeur voor uitladen in nieuwe huis.
  
• tien dagen opslag, omdat wij zelf twee weken onderweg zouden zijn met onze roadtrip van west- naar oostkust
  
• verpakkingsmateriaal (dozen, verpakking schilderijen, verpakking matrassen
  
• meenemen van verpakkingsmateriaal na aflevering
  
• lijstje met tarieven voor eventueel extra werk, zoals extra stops (als huisraad op verschillende plekken is), wachttijd, extra tijd
  
• gespecificeerde lijst van alle spullen die verhuisd werden.

Na ondertekenen van offerte wordt dit document de 'Bill of Lading' genoemd.

Moeizaam contact
En zoals Franks collega al voorspeld had, bleek de contactpersoon inderdaad moeilijk te pakken te krijgen. Zo moest ik bijvoorbeeld voor de Condo Owner's Association - zeg maar Vereniging van Eigenaren - van het appartementencomplex een ondertekend verzekeringscertificaat van de verhuizer krijgen. Mochten de verhuizers dan schade veroorzaken aan hal, lift of trappenhuis dan wordt dat gedekt door die verzekering van de verhuizer. Mijn verzoeken daarom werden stelselmatig genegeerd. Uiteindelijk op de verhuisdag zelf was het cerfiticaat in orde hoor.

Nou ben ik waarschijnlijk ook wel een vervelende klant die alles op tijd geregeld wil hebben en zekerheid wil hebben, maar als iemand niet reageert op mijn e-mails of belooft terug te bellen omdat hij nu aan het rijden is en dat niet doet... Vooruit, op internet las ik dat dit soort praktijken ook bij 'erkende' verhuizers heel vaak voorkomen. Soms moet je het ook maar over je heen laten komen.

De verhuizing zelf
Op de dag zelf zelf ging het allemaal soepel. De mannen waren op tijd, werkten hard en zorgvuldig. Omdat de lift aan onze kant net een nieuwe vloer had en de andere lift te ver was was, hebben ze alles via het trappenhuis naar buiten gebracht. Dit kostte niks extra (sommige verhuisbedrijven rekenen opslag voor elke trap die ze moeten lopen). Ook de verhuizers in Massachusetts werkten hard en klaagden niet over de trappen die ze op en af moesten, we hebben hier geen lift. Ze hadden wel medelijden met de verhuizers die onze zware, grote eettafel weer naar beneden moeten krijgen bij de volgende verhuizing.

Vergeet niet de verhuizers een fooi te geven. Ik weet nog steeds niet wat nou normaal is, maar wij hebben de chauffeur en sjouwers elk $20 gegeven.


Truck waarmee onze spullen uiteindelijk zijn gebracht. Onze spullen namen nog geen kwart van de truck in beslag.

Uitgestelde aflevering
Het enige grote minpunt van deze verhuizing was dat de afleverdatum steeds verder vooruit werd geschoven. Op de Bill of Lading stond dat ze ergens tussen 2 en 6 juni zouden aankomen, dat werd al snel de 9e en de 12e. OK, kan gebeuren. Halverwege onze roadtrip ergen in South-Dakota werden we gebeld door National Van Lines: "Sorry maar het wordt de 15e we hebben geen chauffeur." Hoe kun je nou geen chauffeur hebben als ik twee (drie?) maanden van tevoren de verhuizing heb laten inplannen... Ik word niet vaak heel erg kwaad, maar ik geloof dat ik toen even uit elkaar geknald ben en de man aan de telefoon flink uitgescholden heb. Ik weet nog dat Frank me heel raar aan zat te kijken en daarna erg om me moest lachen. Uiteindelijk hebben ze het de 14e weten af te leveren. Wow! We hebben dan wel een vergoeding van $50 per dag gekregen voor de twee dagen vertraging na de 12e.

Auto verschepen of zelf rijden
Wil of kun je niet zelf met de auto naar je nieuwe woonplaats rijden, dan kun je de auto laten brengen. Sommige verhuizers verzorgen dit transport en anders weten ze wel bedrijven die dat doen. Voor onze Ford Focus zou dat zo'n duizend dollar hebben gekost.

Zie ook tips voor:
Betrouwbare verhuizer zoeken
Offerte aanvragen en tekenen

Mosselpannetje

Lekker makkelijk: uitje fruiten, restje selderijstengels snijden en er door, dan uit de vriezer een pak mosselen in kruidenboter en tomatensaus en een blikje tomatenblokjes er door en vijf minuten laten pruttelen.

Winter in America is cold

... maar blijkbaar niet zo koud als in Nederland! Ik zie op Facebook en nu.nl veel mooie foto's voorbij komen van schaatsers op dichtgevroren grachten en ander natuurijs. Twee weken geleden had ik al een foto geplaatst van onze straat met sneeuw. Momenteel is 't bij ons een paar graden in de plus. Voor zaterdag is er weer sneeuw voorspeld. Zo ziet 't er nu uit bij ons:

Tijdens een wandeling in 't bos, ontdekten we dit stadsstrandje. Het is alleen toegankelijk is voor inwoners van Medford. Da's nou jammer...

Mineur

Ik ben benieuwd hoe sportminnend New England er vandaag bij loopt. 'We' hebben namelijk de Super Bowl verloren en dan ook nog een van de New York Giants...

Verplicht verzekerd in Massachusetts

Het is tijd voor de belastingaangifte. Van onze werkgevers hebben we de W-2-formulieren (jaaropgaven) gekregen, maar ook van onze ziektekostenverzekeraar kregen we een overzicht: MA 1099-HC Individual Mandate-Massachusetts Health Care Coverage. In Californië kennen ze dit niet, dus we moesten weer even omschakelen.

De Massachusetts Health Care Reform Act (MHCRA, ook wel RomneyCare genoemd) verplicht sinds 2006 alle inwoners van Massachusetts die 18 of ouder zijn -uitzonderingen daargelaten-, een ziektekostenverzekering te hebben. Je zou deze staatswet kunnen zien als een voorloper van de landelijke ObamaCare (Patient Protection and Affordable Care Act) die in 2010 is aangenomen.

Boete
De ziektekostenverzekering die je hebt moet voldoen aan de Minimum Creditable Coverage (MCC)-eisen die zijn opgesteld door de Commonwealth Health Insurance Connector Authority, kortweg Health Connector.

Voor elke maand dat je in Massachusetts geen ziektekostenverzekering hebt, kun je beboet worden. De boete wordt berekend bij de jaarlijkse belastingaangifte en zal nooit meer dan 50% bedragen van de minimumpremie die je kwijt zou zijn geweest volgens de Affordability-berekening van de Health Connector. Die berekening is gebaseerd op inkomen, gezinssamenstelling en goedkoopste ziektekostenplan dat de Health Connector voor je kan vinden. Het lijkt te werken, want Massachusetts is de staat met het hoogste percentage ziektekostenverzekerden: 98,1% (in 2008).

De boete voor belastingjaar 2011 kan oplopen tot $1.212.

Indicatie van boete per maand/jaar voor 2011. FPL = Federal Poverty Level, voor een gezin van 4 is het jaarinkomen in de 0-150% FPL bijvoorbeeld $0-$33.528 (25.500 euro).

Uitzonderingen
In een aantal gevallen wordt de boete kwijtgescholden:

• Als je zelfs het meest voordelige ziektekostenpakket niet kan betalen (in 2008 was dat 76% van de 150 duizend onverzekerden in Massachusetts, waarvan meer dan de helft onder de 150%-FPL zat).


• Als je uit strenge geloofsovertuiging af ziet van ziektekostenverzekering (3,5% in 2008).


• Als je tijdelijk geen ziektekostenverzekering kunt veroorloven door 'special circumstances and financial hardship', bijvoorbeeld omdat je door een brand of natuurramp buitengewoon hoge uitgaven hebt gehad, omdat je failliet of tijdelijk dakloos bent of omdat een 'essential utility' zoals gas en elektra is afgesloten (31 gevallen in 2008) .