Bij de UNO zagen we deze tablets op tafels staan. Je kunt er je eten en drinken op bestellen, maar ook een spelletje doen. Weer eens wat anders dan in je smartphone duiken ;)
vrijdag 27 juli 2012
Voor als je je verveelt
Bij de UNO zagen we deze tablets op tafels staan. Je kunt er je eten en drinken op bestellen, maar ook een spelletje doen. Weer eens wat anders dan in je smartphone duiken ;)
woensdag 25 juli 2012
Nog een tuinbewoner
Nou had ik al een goudsijs laten zien die regelmatig in de tuin te vinden is, maar we hebben ook een konijn rondhippen, een eekhoorn, veel mussen (wonen in de dakgoot), spreeuwen, blue jay's, woodpecker en we vermoeden vleermuisjes in de schoorsteen. Onder één van de hosta's vond ik dit oude velletje van een 'garter snake'.
zondag 22 juli 2012
Red Sox tegen White Sox
We kunnen weer een sport van ons bezoeklijstje schrappen! American football, ijshockey, WWE en Monster Jam hadden we al gehad (sommige meer dan eens). Afgelopen week zijn we dan eindelijk naar een baseball-wedstrijd geweest. De Boston Red Sox (BOS) speelden thuis tegen de Chicago White Sox (CWS). Ik had twee kaartjes via Craigslist overgenomen van een seizoenskaarthouder die niet op deze dag kon.
Parkeren bij het stadion is duur: $35-$45 voor de avond. Als je wat verder weg parkeert (bijvoorbeeld bij Museum of Fine Arts of bij de Prudential), betaal je $10-$25. Via Parking4Fenway en de Red Sox-website kun je een plaats reserveren, maar toen wij aankwamen, was er nog plek genoeg. Je kunt natuurlijk ook met openbaar vervoer komen.
Frank heeft als puber een tijdje honkbal gespeeld in Nederland en mijn sportjuf op de middelbare school was nogal gek op softbal, dus we hadden niet veel problemen om het spel te volgen. Bovendien kreeg een jochie achter me hele goede uitleg van z'n moeder. Maar ja, hoe leg je nou uit waarom de Red Sox in 't wit speelden en de White Sox in 't grijs...
Volgende sport op de lijst is basketbal, o ja en lacrosse!
Parkeren bij het stadion is duur: $35-$45 voor de avond. Als je wat verder weg parkeert (bijvoorbeeld bij Museum of Fine Arts of bij de Prudential), betaal je $10-$25. Via Parking4Fenway en de Red Sox-website kun je een plaats reserveren, maar toen wij aankwamen, was er nog plek genoeg. Je kunt natuurlijk ook met openbaar vervoer komen.
Frank heeft als puber een tijdje honkbal gespeeld in Nederland en mijn sportjuf op de middelbare school was nogal gek op softbal, dus we hadden niet veel problemen om het spel te volgen. Bovendien kreeg een jochie achter me hele goede uitleg van z'n moeder. Maar ja, hoe leg je nou uit waarom de Red Sox in 't wit speelden en de White Sox in 't grijs...
Volgende sport op de lijst is basketbal, o ja en lacrosse!
vrijdag 20 juli 2012
woensdag 18 juli 2012
zondag 15 juli 2012
Fietsen
Van fietsen is de laatste tijd niet veel gekomen. Vorig jaar september hadden we onze laatste fietstocht gedaan in Falmouth. Hoog tijd voor weer wat 'pedalkraft'! Dit weekend hebben we de East Bay Bike Path in Rhode Island gereden, net ten zuiden van downtown Providence. We waren alleen allebei onze fototoestellen vergeten en met onze telefoons foto's maken doen we niet heel graag...
Restaurant Agave in Bristol, het keerpunt na 14 mijl. Het fietspad volgt de waterkant van de Providence-rivier en een stukje Narragansett Baai. Op de weg terug nog een Frozen Lemonade bij Del's in Warren gehaald. Downtown Providence bewaren we voor een andere keer.
De volgende dag belandden we in West Springfield. Niet helemaal de bedoeling maar in de directe omgeving van Amherst was geen motelkamer meer te vinden vanwege een Lacrosse-toernooi. Voordeel van West Springfield was wel dat we in de buurt waren van de dr. Seuss-beeldentuin.
De Lorax
Dr. Seuss met de Cat in the Hat
En omdat we toch lekker aan 't toeren waren, zijn we via de Bridge of Flowers in Shellburne Falls naar huis gereden. Sinds 1929 is de oude trolleybrug een bloementuin.
Restaurant Agave in Bristol, het keerpunt na 14 mijl. Het fietspad volgt de waterkant van de Providence-rivier en een stukje Narragansett Baai. Op de weg terug nog een Frozen Lemonade bij Del's in Warren gehaald. Downtown Providence bewaren we voor een andere keer.
De volgende dag belandden we in West Springfield. Niet helemaal de bedoeling maar in de directe omgeving van Amherst was geen motelkamer meer te vinden vanwege een Lacrosse-toernooi. Voordeel van West Springfield was wel dat we in de buurt waren van de dr. Seuss-beeldentuin.
De Lorax
Dr. Seuss met de Cat in the Hat
En omdat we toch lekker aan 't toeren waren, zijn we via de Bridge of Flowers in Shellburne Falls naar huis gereden. Sinds 1929 is de oude trolleybrug een bloementuin.
zaterdag 14 juli 2012
Effect
Ik dacht "Laat ik ook eens stoeien met de 'special effects' in Picasa." Dit is de skyline van Boston, gezien vanaf Spectacle Island (één van de Boston Harbor Islands).
donderdag 12 juli 2012
maandag 9 juli 2012
Boston Harbor Islands
Op een warme, benauwde dag zijn we uitgeweken naar naar Georges Island en Spectacle Island, twee van de Boston Harbor Islands. Op Georges zijn we rondgeleid in Fort Warren, een verdedigingsbolwerk vlak voor de haven van Boston. Nadat het fort afgebouwd was in 1861, kon het leger zich maar één kanon veroorloven. Het is tijdens de Amerikaanse burgeroorlog dan ook vooral gebruikt als gevangenis voor officieren, andere politieke voorstanders van de Zuidelijke Staten (de 'Confederates', denk Patrick Swayze als Orry Main in de serie North & South) maar ook afvalligen van de Noordelijke Staten (de 'Unionists').
Boven: oudste vuurtoren van de VS, midden: bitterzoet (Solanum dulcamara), doorkijkje Fort Warren (Georges Island), uitzicht op Boston vanaf Fort Warren, onder: doorkijk naar cruiseschip in haven van Boston vanaf de North Drumlin Summit op Spectacle Island.
Na de burgeroorlog heeft 't fort vooral gediend als trainingsbasis en tijden de Tweede Wereldoorlog als controlecentrum om eventuele vijandelijke (onderzee)boten in het mijnenveld voor de kust van Boston op te blazen.
Een retourtje naar Georges of Spectacle kost $15 voor volwassenen, $9 voor kinderen (onder 3 gratis). De pendeldienst tussen de eilanden is gratis.
Boven: oudste vuurtoren van de VS, midden: bitterzoet (Solanum dulcamara), doorkijkje Fort Warren (Georges Island), uitzicht op Boston vanaf Fort Warren, onder: doorkijk naar cruiseschip in haven van Boston vanaf de North Drumlin Summit op Spectacle Island.
Na de burgeroorlog heeft 't fort vooral gediend als trainingsbasis en tijden de Tweede Wereldoorlog als controlecentrum om eventuele vijandelijke (onderzee)boten in het mijnenveld voor de kust van Boston op te blazen.
Een retourtje naar Georges of Spectacle kost $15 voor volwassenen, $9 voor kinderen (onder 3 gratis). De pendeldienst tussen de eilanden is gratis.
zaterdag 7 juli 2012
Hancock-gebouw
Het hoge gebouw in de verte is 't Hancock-gebouw (afgebouwd in 1976). Tijdens de bouw kwamen ze erachter dat die spiegelplaten wel mooi zijn, maar niet echt bleven zitten bij harde wind. In 1973 werd besloten om de spiegelplaten te vervangen door een ander soort glasplaten. De ruiten werden tijdelijk vervangen door multiplex of plywood, vandaar dat het gebouw al gauw de bijnaam 'Plywood Palace' kreeg.
donderdag 5 juli 2012
Evacuatie
Nou, we hebben de 'Bostonian 4th of July Experience' beleefd hoor. In Boston schijnen ze de grootste vuurwerkshow van het land te hebben, maar we kennen 't onderhand wel als ze hier iets aangekondigen als 'de beste', 'de grootste' of 'de indrukwekkenste'. Maar vooruit, wie weet kon 't de shows van San Francisco en Santa Clara wel overtreffen. Bovendien trad het Boston Pops op, ik denk dat je dit orkest kunt vergelijken met het Metropole Orkest van Nederland.
Alles is gratis toegankelijk, dus veel mensen gaan 's ochtends of begin van de middag al een plekje opzoeken langs de Charles. Het vuurwerk wordt namelijk altijd afgestoken vanaf een ponton.
Die roestige bak in de verte op het water is de ponton.
We wilden eerst op Davis Square kijken of we konden lunchen bij de nieuwe Amsterdam Falafal, maar die gaat waarschijnlijk aanstaande maandag open. Rond drie uur kwamen we aan op Memorial Drive en daar hebben we rondgehangen.
Van links naar rechts: Prudential met roodwitblauwe verlichting, programmaboekje met Memorial Drive op de achtergrond, ons plekje en vuurwerk.
Om tien voor half negen begon het concert in de Hatch Shell op de Esplanade (Boston-kant van de rivier). De US Navy Sea Chanters, drie dames uit de musical Mamma Mia! en Jennifer Hudson traden op met de Boston Pops. We konden het allemaal goed volgen, want aan de Cambridge-kant stonden grote luidsprekers opgesteld.
Op een gegeven moment werd aangekondigd dat er onweer aan kwam en rond half tien werd de show zelfs voor een half uur onderbroken, omdat het wel heel dicht bij kwam. De Stem raadde de bezoekers aan om een schuilplek te zoeken in de tunnel van Storrow Drive of in de gebouwen van MIT. Wij zijn dus even MIT in gegaan, maar toen er niets gebeurde zijn we maar weer buiten gaan wachten. Door dit intermezzo moest er in de programmering geschrapt worden, dus de 1812 Overture van Tchaikovsky met 20 kanonsschoten is aan ons voorbij gegaan. Maar tijdens de show was er genoeg geknal, dus ik was er niet zo rouwig om.
Waarschuwing: deze video duurt 20 minuten en er staat een boom in de weg, maar het is ongeveer dezelfde plek als waar wij stonden. Tijdens de liedjes van Lady Antebellum en Coldplay begon 't dan eindelijk te gieten.
Ondanks de regen was het een spectaculair gezicht! Mooi hoe ze de vuurwerk op de muziek hadden afgestemd. Op het moment dat er over harten en sterren gezongen werd, verschenen er harten en sterren in de lucht. En dit hadden de pyrotechneuten (de vuurwerkspecialisten) niet van tevoren kunnen oefenen. Knap hoor!
De klok op July4th.org telt al weer af tot volgend jaar.
Alles is gratis toegankelijk, dus veel mensen gaan 's ochtends of begin van de middag al een plekje opzoeken langs de Charles. Het vuurwerk wordt namelijk altijd afgestoken vanaf een ponton.
Die roestige bak in de verte op het water is de ponton.
We wilden eerst op Davis Square kijken of we konden lunchen bij de nieuwe Amsterdam Falafal, maar die gaat waarschijnlijk aanstaande maandag open. Rond drie uur kwamen we aan op Memorial Drive en daar hebben we rondgehangen.
Van links naar rechts: Prudential met roodwitblauwe verlichting, programmaboekje met Memorial Drive op de achtergrond, ons plekje en vuurwerk.
Om tien voor half negen begon het concert in de Hatch Shell op de Esplanade (Boston-kant van de rivier). De US Navy Sea Chanters, drie dames uit de musical Mamma Mia! en Jennifer Hudson traden op met de Boston Pops. We konden het allemaal goed volgen, want aan de Cambridge-kant stonden grote luidsprekers opgesteld.
Op een gegeven moment werd aangekondigd dat er onweer aan kwam en rond half tien werd de show zelfs voor een half uur onderbroken, omdat het wel heel dicht bij kwam. De Stem raadde de bezoekers aan om een schuilplek te zoeken in de tunnel van Storrow Drive of in de gebouwen van MIT. Wij zijn dus even MIT in gegaan, maar toen er niets gebeurde zijn we maar weer buiten gaan wachten. Door dit intermezzo moest er in de programmering geschrapt worden, dus de 1812 Overture van Tchaikovsky met 20 kanonsschoten is aan ons voorbij gegaan. Maar tijdens de show was er genoeg geknal, dus ik was er niet zo rouwig om.
Waarschuwing: deze video duurt 20 minuten en er staat een boom in de weg, maar het is ongeveer dezelfde plek als waar wij stonden. Tijdens de liedjes van Lady Antebellum en Coldplay begon 't dan eindelijk te gieten.
Ondanks de regen was het een spectaculair gezicht! Mooi hoe ze de vuurwerk op de muziek hadden afgestemd. Op het moment dat er over harten en sterren gezongen werd, verschenen er harten en sterren in de lucht. En dit hadden de pyrotechneuten (de vuurwerkspecialisten) niet van tevoren kunnen oefenen. Knap hoor!
De klok op July4th.org telt al weer af tot volgend jaar.
dinsdag 3 juli 2012
Feest!
Morgen (4 juli) is 't weer groot feest in de VS, Onafhankelijkheidsdag wordt dan gevierd. In Boston is er van alles te doen, gratis concert, show van de Blue Angels boven de haven en de rivier de Charles en 's avonds een vuurwerkshow. We hebben de Blue Angels als eens boven de baai van San Francisco zien vliegen en afgelopen zaterdag reden we onder ze door toen ze boven Portsmouth NH vlogen. Spectaculair!
Vergeleken met andere huizen in de buurt, hebben wij 't bescheiden aangepakt.
In 1776 werd besloten dat er een symbool moest komen dat de waarden van de 'Founding Fathers' moest weergeven. In 1782 werd dit symbool voor het eerst gebruikt: wit staat voor zuiverheid en onschuld, rood voor moed en onverschrokkenheid, en blauw voor waakzaamheid, doorzettingsvermogen en rechtvaardigheid.
Washingtons interpretatie
De eerste president van de Verenigde Staten - George Washington - schijnt de kleuren als volgt te hebben uitgelegd: rood staat voor de Britten, wit voor het afstand nemen van de Britse kroon en blauw was gewoon de lucht (en daar komen de sterren ook vandaan). Hoezo normen en waarden, gewoon simpel houden zal hij wel gedacht hebben.
Zie ook:
Eerdere posts over 4th of July
Vergeleken met andere huizen in de buurt, hebben wij 't bescheiden aangepakt.
In 1776 werd besloten dat er een symbool moest komen dat de waarden van de 'Founding Fathers' moest weergeven. In 1782 werd dit symbool voor het eerst gebruikt: wit staat voor zuiverheid en onschuld, rood voor moed en onverschrokkenheid, en blauw voor waakzaamheid, doorzettingsvermogen en rechtvaardigheid.
Washingtons interpretatie
De eerste president van de Verenigde Staten - George Washington - schijnt de kleuren als volgt te hebben uitgelegd: rood staat voor de Britten, wit voor het afstand nemen van de Britse kroon en blauw was gewoon de lucht (en daar komen de sterren ook vandaan). Hoezo normen en waarden, gewoon simpel houden zal hij wel gedacht hebben.
Zie ook:
Eerdere posts over 4th of July
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
