Evacuatie

Nou, we hebben de 'Bostonian 4th of July Experience' beleefd hoor. In Boston schijnen ze de grootste vuurwerkshow van het land te hebben, maar we kennen 't onderhand wel als ze hier iets aangekondigen als 'de beste', 'de grootste' of 'de indrukwekkenste'. Maar vooruit, wie weet kon 't de shows van San Francisco en Santa Clara wel overtreffen. Bovendien trad het Boston Pops op, ik denk dat je dit orkest kunt vergelijken met het Metropole Orkest van Nederland.

Alles is gratis toegankelijk, dus veel mensen gaan 's ochtends of begin van de middag al een plekje opzoeken langs de Charles. Het vuurwerk wordt namelijk altijd afgestoken vanaf een ponton.

Die roestige bak in de verte op het water is de ponton.

We wilden eerst op Davis Square kijken of we konden lunchen bij de nieuwe Amsterdam Falafal, maar die gaat waarschijnlijk aanstaande maandag open. Rond drie uur kwamen we aan op Memorial Drive en daar hebben we rondgehangen.

Van links naar rechts: Prudential met roodwitblauwe verlichting, programmaboekje met Memorial Drive op de achtergrond, ons plekje en vuurwerk.

Om tien voor half negen begon het concert in de Hatch Shell op de Esplanade (Boston-kant van de rivier). De US Navy Sea Chanters, drie dames uit de musical Mamma Mia! en Jennifer Hudson traden op met de Boston Pops. We konden het allemaal goed volgen, want aan de Cambridge-kant stonden grote luidsprekers opgesteld.

Op een gegeven moment werd aangekondigd dat er onweer aan kwam en rond half tien werd de show zelfs voor een half uur onderbroken, omdat het wel heel dicht bij kwam. De Stem raadde de bezoekers aan om een schuilplek te zoeken in de tunnel van Storrow Drive of in de gebouwen van MIT. Wij zijn dus even MIT in gegaan, maar toen er niets gebeurde zijn we maar weer buiten gaan wachten. Door dit intermezzo moest er in de programmering geschrapt worden, dus de 1812 Overture van Tchaikovsky met 20 kanonsschoten is aan ons voorbij gegaan. Maar tijdens de show was er genoeg geknal, dus ik was er niet zo rouwig om.


Waarschuwing: deze video duurt 20 minuten en er staat een boom in de weg, maar het is ongeveer dezelfde plek als waar wij stonden. Tijdens de liedjes van Lady Antebellum en Coldplay begon 't dan eindelijk te gieten.

Ondanks de regen was het een spectaculair gezicht! Mooi hoe ze de vuurwerk op de muziek hadden afgestemd. Op het moment dat er over harten en sterren gezongen werd, verschenen er harten en sterren in de lucht. En dit hadden de pyrotechneuten (de vuurwerkspecialisten) niet van tevoren kunnen oefenen. Knap hoor!

De klok op July4th.org telt al weer af tot volgend jaar.