De stoep voor het huis is net weer begaanbaar gemaakt. De gemeente houdt de doorgaande wegen inclusief stoep schoon voor de schoolgaande kinderen in de buurt.
Alleen een beetje jammer dat ze een bonk sneeuw dat in de weg lag, op de stoep aan de zijkant van het huis hebben gekwakt...
donderdag 14 februari 2013
Nemo
Terwijl ik in Nederland aan het staartje van mijn tour was begonnen, zat Frank thuis in afwachting van sneeuwstorm Nemo. Zou het deze keer opnieuw meevallen, zoals het tot nu toe steeds het geval was als de weermensen een stormfront aankondigden? Er werd flink gehamsterd in de supermarkten en vanaf vrijdagmiddag vier uur trad er een 'driving ban' in werking. Dat betekent dat alleen politie, brandweer, ambulances, sneeuwschuivers en zoutstrooiwagens de weg op mogen. De laatste keer dat er zo'n verbod gold, was in 1978. Ook het openbaar vervoer werd stilgelegd en het vliegveld ging dicht. De noodtoestand was uitgeroepen voor Connecticut, Rhode Island, New York, Maine en Massachusetts. Alles wees er op dat Nemo inderdaad weleens een grote zou kunnen zijn...
Mazzel
Frank hield ons op de hoogte met foto's die hij e-mailde en we konden ook gewoon Skypen. Ook deze keer hadden we weer geluk en was er geen stroomuitval in onze buurt. In het noodgebied schijnen 650.000 huishoudens zonder stroom te hebben gezeten door Nemo (zitten misschien nu nog zonder stroom). Vrijdagnacht was Nemo op z'n sterkst boven Boston, maar daar heeft Frank weinig van meegekregen. De volgende ochtend zag hij dit:
Zo'n zestig centimeter sneeuw en het sneeuwde nog door. Dat ding in het midden is onze brievenbus.
Onze zijdeur was geblokkeerd door een dunne muur van opgewaaid sneeuw:
Scheppen en schuiven maar!
Maar wanneer moet je nou beginnen met sneeuwruimen? Wij zijn van "When in Rome, do as the Romans do" ('s lands wijs, 's lands eer), dus Frank wachtte af tot de eerste buurmannen zich buiten waagden met sneeuwschep.
Waar begin je...?
Na een uur of drie scheppen en met wat hulp van de buurman met zijn sneeuwvreter had Frank de oprit en zijn auto vrij. Mijn auto zou de volgende dag aan bod komen.
Achter de schep loopt de stoep richting straatnaambordje. Deze stoep wordt normaal gesproken door de gemeente schoongehouden, want in scholengebied, maar ik geloof dat ze nu even andere prioriteiten hebben. De berg sneeuw is hier hoger (zo'n 90 cm), omdat de sneeuwschuivers de sneeuw van de doorgaande weg daarnaartoe schuiven. In Hamden, Connecticut was 100 cm gevallen, zonder hulp van de sneeuwruimers...
Ook de brandkraan moest uitgegraven worden. Dit is de verantwoordelijkheid van degene die ernaast woont.
Als je je post wilt ontvangen, moet de brievenbus bereikbaar zijn (al hebben we een attente postbode die de post tussen de hor en de voordeur klemt). De put ook direct maar vrijgemaakt, zodat het smeltwater makkelijker weg kan.
Weer op gang
Sinds gisteren zijn de scholen weer open, steeds meer wegen zijn goed begaanbaar. En zo ziet het er nu uit rond ons huis:
Nemo was niet voor iedereen zo vriendelijk, in het noodgebied zijn tien mensen overleden tijdens of na de sneeuwstorm (sneeuwscheppen in de kou kan nogal gevaarlijk zijn).
Mazzel
Frank hield ons op de hoogte met foto's die hij e-mailde en we konden ook gewoon Skypen. Ook deze keer hadden we weer geluk en was er geen stroomuitval in onze buurt. In het noodgebied schijnen 650.000 huishoudens zonder stroom te hebben gezeten door Nemo (zitten misschien nu nog zonder stroom). Vrijdagnacht was Nemo op z'n sterkst boven Boston, maar daar heeft Frank weinig van meegekregen. De volgende ochtend zag hij dit:
Zo'n zestig centimeter sneeuw en het sneeuwde nog door. Dat ding in het midden is onze brievenbus.
Onze zijdeur was geblokkeerd door een dunne muur van opgewaaid sneeuw:
Scheppen en schuiven maar!
Maar wanneer moet je nou beginnen met sneeuwruimen? Wij zijn van "When in Rome, do as the Romans do" ('s lands wijs, 's lands eer), dus Frank wachtte af tot de eerste buurmannen zich buiten waagden met sneeuwschep.
Waar begin je...?
Na een uur of drie scheppen en met wat hulp van de buurman met zijn sneeuwvreter had Frank de oprit en zijn auto vrij. Mijn auto zou de volgende dag aan bod komen.
Achter de schep loopt de stoep richting straatnaambordje. Deze stoep wordt normaal gesproken door de gemeente schoongehouden, want in scholengebied, maar ik geloof dat ze nu even andere prioriteiten hebben. De berg sneeuw is hier hoger (zo'n 90 cm), omdat de sneeuwschuivers de sneeuw van de doorgaande weg daarnaartoe schuiven. In Hamden, Connecticut was 100 cm gevallen, zonder hulp van de sneeuwruimers...
Ook de brandkraan moest uitgegraven worden. Dit is de verantwoordelijkheid van degene die ernaast woont.
Als je je post wilt ontvangen, moet de brievenbus bereikbaar zijn (al hebben we een attente postbode die de post tussen de hor en de voordeur klemt). De put ook direct maar vrijgemaakt, zodat het smeltwater makkelijker weg kan.
Weer op gang
Sinds gisteren zijn de scholen weer open, steeds meer wegen zijn goed begaanbaar. En zo ziet het er nu uit rond ons huis:
Nemo was niet voor iedereen zo vriendelijk, in het noodgebied zijn tien mensen overleden tijdens of na de sneeuwstorm (sneeuwscheppen in de kou kan nogal gevaarlijk zijn).
Labels:
Massachusetts,
natuurgeweld
Abonneren op:
Posts (Atom)