Massagestoelen

Wat heeft Virginia met massagestoelen? Deze week ben ik twee keer in zo'n stoel terechtgekomen en dat was niet eens in de mall.

Stoel 1: bij de opticiën
Eerder deze week knapte een draadje van mijn bril, toen ik bij de DMV zat te wachten om mijn auto in Virginia te registreren.


Zonder bril ben ik te kippig om veilig de weg op te gaan, dus met een beetje DMV-gesponsord plakband kon ik de lens tijdelijk fixeren en snel naar huis rijden. Oude bril op en door naar de opticiën in ons winkelcentrum. Terwijl ze mijn bril repareerde, kon ik plaatsnemen in één van de massagestoelen.

Pittig ding, die UDesire. Jammer dat de opticiën na tien minuten al klaar was...

Stoel 2: bij de tandarts
Het was weer tijd voor mijn tandartscontrole, en lui dat ik ben had ik een afspraak gemaakt bij de dichtstbijzijnde praktijk. Toevallig een hele moderne met superfancy interieur en knappe tandarts. De praktijk lijkt wel een mix tussen een Apple-winkel en een ruimteschip. Of een aquarium. Voordat de mondhygiëniste begon, vroeg ze of ik de massagestand aan wilde. Tuurlijk! Deze was een stuk vriendelijker. Het zou ook onhandig zijn als de patiënt ineens omhoog schiet als er een pijnlijke knoop wordt geraakt. Toen ik het behandelplan hoorde met de bijbehorende kosten, snapte ik meteen waar al die toeters en bellen van betaald worden. Ik heb al jaren geen gaatjes en deze tandarts beweert dat ik 13 vullingen nodig heb à raison de $1000,- (voor één kant, ik heb natuurlijk twee kanten)! Tijd voor een second opinion, misschien maar bij een wat gewonere praktijk.

Brambleton, VINEX op z'n Amerikaans

Tijdens mijn huizenjacht in Noord-Virginia spookte het Little Boxes-protestliedje uit de jaren zestig (tegenwoordig van de tv-serie Weeds) soms door mijn hoofd. Van Californië kenden we de eenheidsworst-suburbs wel, maar in Massachusetts waren die een beetje uit ons geheugen gewist.


"Little boxes on the hillside, Little boxes made of ticky-tacky - Little boxes on the hillside, Little boxes all the same." Complete songtekst vind je hier.

Droomhuis
Franks kantoor zit in McLean, dus mijn eerste neiging was om in de direct omgeving te zoeken naar een vrijstaand huis met tuin. Dat beviel ons wel aan ons laatste huis in Boston. Geen buren direct naast of onder je, dus weinig geluidsoverlast. Nou ligt McLean redelijk dicht bij DC, dus iedereen wil er wonen. Het is er dan ook flink druk en de huurprijzen zijn hoog. Ik zag een schattig huisje -'Cape Cod'-stijl-, kleiner dan wat we hadden maar ook met een kleinere tuin (pluspunt). Huurprijs $2950,- per maand. Maar dan wel met een verouderde keuken en eetkamer en groezelige vloerbedekking, slik...

In onze gewenste prijsklasse kwam ik wel wat huizen tegen in Vienna, maar dan uit de jaren vijftig/zestig. Leuke stijl, maar wat ik ook aan Frank liet zien, gedateerde keukens en badkamers zijn geen 'selling points'. Conclusie: we zoeken een nieuwer huis met goede airconditioning en verwarming. Dat laatste was namelijk een probleempunt in ons vorige huis. Dat was 100+ jaar oud (antiek voor Amerikanen!), wel met moderne verwarming maar alleen verkeerd aangelegd. Airconditioning hadden we niet, waardoor het zomers niet te harden was op de bovenverdieping.

De contouren van ons droomhuis werden steeds beter zichtbaar: nieuw, met alle snufjes op HVAC-gebied, tuin hoeft niet mag wel, garage voor 1 liefst 2 auto's, dicht bij winkels en restaurants en niet al te lange reistijd voor Frank. Oja, en onder de $2600/maand graag. Waar kom je dan uit? Meer landinwaarts in één van de 'master planned communities', de nieuwe 'dorpen' die ze sinds de jaren vijftig uit de grond stampen. Zeg maar zoals Lelystad en Nieuwegein zijn ontstaan. Of misschien is het beter te vergelijken met Ypenburg en Leidsche Rijn, ze hebben namelijk geen eigen bestuur. Reston, VA stond hoog op ons lijstje, maar uiteindelijk zijn we in één van de nieuwere communities terechtgekomen, in Brambleton, Loudoun County. Het is een 'townhome' geworden, met garage voor 2 auto's, het groen in de buurt wordt verzorgd vanuit de HOA (vereniging van eigenaren) en op loopafstand van supermarkt, restaurants en bioscoop.


Bouw is begonnen in 2001 en ze breiden nog steeds uit. Ons buurtje is anderhalf jaar geleden opgeleverd. Het huis dat we huren is als laatste verkocht, tot eind vorig jaar was dit het showmodel. Onze 'landlord' heeft hier zelf nooit gewoond, wij zijn de eerste bewoners. Nieuwer kan bijna niet!

De prijs van sla

Laatst maakte 'n Nederlandse collega weer de beruchte opmerking: "ja, maar jullie verdienen ook veel meer in de VS". Op zich klopt dat wel, maar de kosten zijn hier compleet anders. Iedereen weet dat auto's, benzine, elektronica en kleren hier goedkoper zijn. En veel Nederlanders weten ook wel dat ziektekosten hier "enorm hoog" zijn. Maar de gewonere dingen, zoals de dagelijkse boodschappen, hoe zit het daar nu mee?

Op deze site hebben we daarom de "Big Mac Index" ingevoerd. Artikelen met dat label geven een beeld van de prijzen van artikelen waar wij wonen (op dit moment dus in Noord Virginia). Als er 'n vrijwilliger is die de prijs ook in Nederland opzoekt, dan staat die er ook bij. En heb je 'n verzoek om de prijs van 'n bepaald soort artikel te weten? Vraag het dan even via de commentaar-functie. Als het verzoek niet al te bewerkelijk is, zullen we er zeker gehoor aan geven.

Vandaag is het dus: de prijs van sla. Het begint hier intussen flink zomer te worden, dus eten we regelmatig sla.



Klik op de foto's voor 'n groter formaat, zodat je de prijzen beter kunt lezen

Dus:

IJsbergsla	Virginia		Nederland		Spanje
IJsbergsla	krop	$1.49	krop	€1,89	krop	€0,75
Komkommer	2 stuks	$4.00	2 stuks	€0,89	kilo	€1,29
Roma-tomaten	1 lb/450g	$1.99	500g	€1,99	kilo	€1,19
En niet voor de sla, maar toevallig ook op de foto's
Rode paprika	3 stuks	$5.49	1 stuk	€1,19	kilo	€1,95
Groene asperges	1 lb/450g	$3.49		€???	1 zak	€1,79
Knoflook	2 bollen	$1.00	2 bollen	€0,69	6 bollen	€1,37

Met dank aan Rita en Marleen voor de prijzen in Nederland en aan Tako voor de prijzen in Spanje (Madrid).


Zie ook:

• Onze eerste Big Mac Index
• Alle Big Mac Indexen, of zijn het Indices?

Tolwegen in noord Virginia

Voordat we naar Virginia verhuisden, waarschuwden collega's me al: "het verkeer rondom Washington is het drukste van heel Amerika". Jasper (m'n Nederlandse collega die ook hier naartoe gaat verhuizen) en ik hebben er vaak over zitten grappen als we hier rondreden: "vergeleken bij Nederland valt het nogal mee".

De waarheid ligt (zoals altijd) ergens in het midden. "Washington Metro" is zeker een van de drukkere gebieden voor auto-verkeer in de Verenigde Staten. Maar als je 'n beetje handig plant, rijdt de file redelijk door. Zeker als je bereidt bent om tolwegen te nemen.

Mijn kantoor is in McLean (A op het kaartje hieronder) en we wonen in Ashburn/Brambleton (B). Voor wie het zich afvraagt: Washington zelf ligt nog ongeveer 15 mijl verder naar rechts.



De afstand van huis naar kantoor is ongeveer 20-22 mijl (32-35 kilometer). Ter vergelijking is dat ongeveer alsof je van Amsterdam Zuid-Oost naar Houten of Nieuwegein moet. En zoals je ziet zegt Google Maps dat je er tussen de 30 en 40 minuten over doet. Als ik nu kijk naar Amsterdam Zuid-Oost - Nieuwegein dan duurt dat ongeveer 25 minuten. Maar goed, dan is het hier nu 7 uur 's avonds, dus in Nederland 1 uur 's nachts. Ik denk dat er op de A2 op dit moment dan ook 'n stuk minder verkeer staat dan op de 267 of de 193. :-)

De grijze route boven in het kaartje is 'n soort provinciale weg, dus met stoplichten. We noemen hem de Leesburg Pike, dat klinkt wat vriendelijker dan "route 193". Als ik via de Leesburg Pike naar m'n werk rijd, kom ik minstens 15 stoplichten tegen. En die lokale collega's hadden wel 'n beetje gelijk: er is hier heel erg veel verkeer wat in diezelfde richting moet. Dus bij elk stoplicht sta je minstens twee keer voor rood te wachten. Gevolg is dat ik die route nog nooit in minder dan 50 minuten heb gedaan. En mijn record staat nu op anderhalf uur. Dat is nog 'ns 'n Nederlandse spits.

De route via de 267 en 675 is wat dat betreft veel aantrekkelijker. Twee stoplichten tot de snelweg en dan pas weer twee helemaal bij het einde. Twintig mijl in tussen de 30 en 40 minuten. De keuze lijkt me duidelijk.

Helaas ligt die waarheid nog steeds daar waar we 'm eerder lieten: in het midden. De 267 en 675 zijn namelijk tolwegen.



De grijze route (de Leesburg Pike) bovenin is volledig zonder tol. De snellere, stoplicht-arme route onderin kost $6,10 aan tol. Per rit. Vooral dat laatste (groene) stukje is vervelend: voor net 2 mijl, betaal ik $5,10 aan tol. Maar eerlijk is eerlijk: dat stukje snelweg is dan ook altijd heel erg leeg en die twee mijl vliegen voorbij. :-)

Het is alleen wel even schrikken elke week als de tol wordt afgeschreven (er zijn hier automatisch tolpoortjes, maar daar vertel ik 'n andere keer over). $61. Het is duidelijk: tijd is ook hier weer geld.

Franks nieuwe hobby

Flipping burgers!

Fietsen in Virginia

We waren aangenaam verrast toen we fietspaden zagen in onze nieuwe woonomgeving in Noord-Virginia. In Silicon Valley hebben we aardig wat mijlen afgelegd, maar in Boston zagen we het fietsen niet zo zitten vanwege de slechte wegen (grote scheuren en gaten). Er waren wel aardig wat mountainbike-paden in de bossen, maar wij zijn niet zo van door het bos stuiteren op een fiets. Hiken werd een goed alternatief.

Tijdens een bezoek aan Washington DC kregen we al het idee dat fietsen hier wat gewoner is. Zeker in de nieuwere 'gemeentes' zoals Reston, Ashburn en Lansdowne is er nagedacht over de wandel- en fietsmogelijkheden in de woonwijken. Niet altijd even goed over nagedacht, maar OK. Er zijn fietspaden!

Mooi asfalt wandel-/fietspad door onze wijk. Ze zijn nog druk met aanleggen van stoepen en hopelijk komt er ook nog een officiële oversteekplaats voor wandelaars en fietsers op de doorgaande weg tussen onze buurt en het winkelcentrum.

Washington & Old Dominion Trail
Niet ver bij ons huis vandaan loopt een fietspad van 42 mijl, de Washington & Old Dominion Trail, kortweg W&OD. Vorig weekend hebben we fietsen gehuurd en een stukje verkend. Het pad is bovenop een oude spoorweg (1870-1968) gelegd. Naar het westen toe wordt het steeds heuveliger, maar het spoor volgde de weg van de minste weerstand, dus het fietspad ook. Langzaamaan omhoog, geen steile klimmen. Maar als je al een tijd niet gefietst hebt, is het een flinke kuitenbijter. We zijn vanaf Ashburn naar het eindpunt in Purcellville gefietst en toen weer terug (35 mijl/56 km).


Richting Purcellville wordt het steeds landelijker: boerderijen, weilanden met paarden, afgewisseld met bos.

Komend weekend gaan we een stuk naar het oosten fietsen. Dan zullen we meer steden tegenkomen.

Virginia: daar houden ze van paarden en schieten

Zoals je misschien al hebt meegekregen zijn we net weer verhuisd. In dit geval ging de verhuizing vanuit de regio Boston naar de "DC area".

Die laatste term gebruiken we vrij consequent, omdat mensen ons nogal verwilderd aankijken als we zeggen dat we naar Virginia verhuizen. "Virginia? Dat is van North & South toch?"

Dat beeld hadden wij in het begin ook bij Virginia: dat dit de eerste zuidelijke staat is, dus inclusief plantages en "how y'all doing?" begroetingen.

Dat Virginia van de plantages en de rednecks bestaat ook echt. Maar wij wonen in 'n ander deel: het meest Noord-oostelijke puntje, vlak bij Washington, DC. Dat stuk Virginia ziet er uit als 'n kruising tussen de Nederlandse Randstad en Noord-Californië. Dus 'n mengeling van "oude" dorpjes en gigantische Vinex-wijken, maar dan wel met 12-baans snelwegen die tsjokvol met file-verkeer staan.

Als onderdeel van elke verhuizing moeten we natuurlijk bij stapels bedrijven en instanties ons adres aanpassen. Zo ook bij de "local deal" sites. Je kent ze misschien wel: van die sites als Groupon of Facebook deals, waar je elke dag 'n aanbieding krijgt van 'n restaurant of ander soort iets bij jou in de buurt. En omdat we nu niet meer veel hebben aan de aanbiedingen voor "Boston Harbor tours" ('n aanrader trouwens voor diegenen die nog wel in New England wonen), hebben we onze regio aangepast naar "Noord Virginia".

Amazon weet tot nog toe het best wat de gemiddelde Noord-Virginiaan voor vermaakt zoekt. Na 'n paar aanbiedingen voor paardrijles kreeg Manon vandaag deze "deal":

All-Day Basic Pistol Course

Northern Virginia Tactical
Sold by Northern Virginia Tactical

The Details

Northern Virginia Tactical is dedicated to facilitating responsible gun ownership through the highest quality, comprehensive firearms instruction. Pick up today's deal to start your journey toward being a safe and responsible gun owner.

• $75 ($150 value) for an all-day basic pistol course
• Spend 4-5 hours in the classroom and 3-4 hours on the range
• Cover basic safety and fundamentals of handgun manipulation
• Learn about VA CCW laws for permit application requirements

Bedankt Amazon, maar dat is toch niet helemaal ons ding.