Tolwegen in noord Virginia

Voordat we naar Virginia verhuisden, waarschuwden collega's me al: "het verkeer rondom Washington is het drukste van heel Amerika". Jasper (m'n Nederlandse collega die ook hier naartoe gaat verhuizen) en ik hebben er vaak over zitten grappen als we hier rondreden: "vergeleken bij Nederland valt het nogal mee".

De waarheid ligt (zoals altijd) ergens in het midden. "Washington Metro" is zeker een van de drukkere gebieden voor auto-verkeer in de Verenigde Staten. Maar als je 'n beetje handig plant, rijdt de file redelijk door. Zeker als je bereidt bent om tolwegen te nemen.

Mijn kantoor is in McLean (A op het kaartje hieronder) en we wonen in Ashburn/Brambleton (B). Voor wie het zich afvraagt: Washington zelf ligt nog ongeveer 15 mijl verder naar rechts.



De afstand van huis naar kantoor is ongeveer 20-22 mijl (32-35 kilometer). Ter vergelijking is dat ongeveer alsof je van Amsterdam Zuid-Oost naar Houten of Nieuwegein moet. En zoals je ziet zegt Google Maps dat je er tussen de 30 en 40 minuten over doet. Als ik nu kijk naar Amsterdam Zuid-Oost - Nieuwegein dan duurt dat ongeveer 25 minuten. Maar goed, dan is het hier nu 7 uur 's avonds, dus in Nederland 1 uur 's nachts. Ik denk dat er op de A2 op dit moment dan ook 'n stuk minder verkeer staat dan op de 267 of de 193. :-)

De grijze route boven in het kaartje is 'n soort provinciale weg, dus met stoplichten. We noemen hem de Leesburg Pike, dat klinkt wat vriendelijker dan "route 193". Als ik via de Leesburg Pike naar m'n werk rijd, kom ik minstens 15 stoplichten tegen. En die lokale collega's hadden wel 'n beetje gelijk: er is hier heel erg veel verkeer wat in diezelfde richting moet. Dus bij elk stoplicht sta je minstens twee keer voor rood te wachten. Gevolg is dat ik die route nog nooit in minder dan 50 minuten heb gedaan. En mijn record staat nu op anderhalf uur. Dat is nog 'ns 'n Nederlandse spits.

De route via de 267 en 675 is wat dat betreft veel aantrekkelijker. Twee stoplichten tot de snelweg en dan pas weer twee helemaal bij het einde. Twintig mijl in tussen de 30 en 40 minuten. De keuze lijkt me duidelijk.

Helaas ligt die waarheid nog steeds daar waar we 'm eerder lieten: in het midden. De 267 en 675 zijn namelijk tolwegen.



De grijze route (de Leesburg Pike) bovenin is volledig zonder tol. De snellere, stoplicht-arme route onderin kost $6,10 aan tol. Per rit. Vooral dat laatste (groene) stukje is vervelend: voor net 2 mijl, betaal ik $5,10 aan tol. Maar eerlijk is eerlijk: dat stukje snelweg is dan ook altijd heel erg leeg en die twee mijl vliegen voorbij. :-)

Het is alleen wel even schrikken elke week als de tol wordt afgeschreven (er zijn hier automatisch tolpoortjes, maar daar vertel ik 'n andere keer over). $61. Het is duidelijk: tijd is ook hier weer geld.