Openbaar vervoer in en rond Washington DC

Ik wilde al een tijdje de metro naar DC proberen, maar ik ben een grote uitstelster. Toevallig was mijn neef uit Nederland in de buurt, dus ik vond dat 't nu maar echt eens moest.


Grappig, we hebben iets met oranje lijnen: in Boston hebben we een jaar naast het laatste/eerste metrostation van de Orange Line gewoond.

Waarom ik het zo uitstelde? Omdat we niet bij een metrostation in de buurt wonen. Voor ons is het Vienna/Fairfax-metrostation het dichtste bij, twintig minuten met de auto hier vandaan. En daarna moet je dan nog een kleine veertig minuten in de metro zitten om op de National Mall in DC te komen. Er zijn ergere dingen, maar echt hoog stond 't dus niet op m'n lijstje.


Voor de complete plattegrond ga je naar de website van WMATA.

Parkeren bij metrostation
Het meeste gedoe is het vinden van een parkeerplek bij het station. Op de Park & Ride betaal je $4.75 voor een dag (met debit- of creditcard of met de SmarTrip Card, zie verderop). Ik had al een heel plan: als bij dit station geen parkeerplek was, dan zou ik het volgende station proberen (Dunn Loring) en als laatste West Falls Church. Als daar ook geen plek was, zou ik 't opgeven en dan maar downtown parkeren ($20-25). Ik was na de spits, dus de Park & Ride stond tjokvol. Gelukkig vallen de gereserveerde parkeerplaatsen vrij na 10 uur 's ochtends. Deze plaatsen zijn tussen 2 uur 's nachts en 10 uur 's ochtends alleen voor auto's met een vergunning. Die kost $45-$65 per maand en daarnaast betaal je dan nog de $4.75 per dag aan parkeergeld.

Kaartjes: plastic of papier
Dan ben je op het station en moet je nog een kaartje kopen, of een SmarTrip-pas. De 'Metrorail Farecard' is een kartonnen pasje dat je in een gleuf van het toegangspoortje stopt om het perron op te kunnen en ook weer om het metrostation te verlaten. Reizen met deze farecard is duurder dan met de SmarTrip-pas: voor elke rit rekenen ze $1 toeslag. Ook belangrijk, de farecard schijnt nogal gevoelig te zijn: te dicht bij je telefoon en weg je is je tegoed.

De SmarTrip-pas is van plastic en deze houd je voor een kaartlezer, net als de OV-chipkaart in Nederland. Niet proberen om 't in de farecard-gleuf te stoppen, zoals we in Boston per ongeluk een keer hebben gedaan. Die pas kwam niet meer terug...
Met de SmarTrip-pas mag je zowel de bus als de metro in. Ook kun je de pas gebruiken om te betalen op de parkeerterreinen die door WMATA worden gerund (maar dat kan ook met debit- of creditcard). Hier vind je alle opties, inclusief een dag- en weekpas voor de metro OF de bus. Let dus goed op wat je koopt.


Piek- en daluren
In de spits ben je met een SmarTrip-pas minimaal $2.10 voor een rit, maximaal $5.75. Heb je de papieren farecard, dan reken je er altijd een $1 extra bovenop. De piekuren zijn:

• doordeweeks vanaf het moment dat de stations open gaan tot half tien 's ochtends
• doordeweeks vanaf drie uur 's middags tot zeven uur 's avonds
• in weekeinden vanaf middernacht totdat de stations sluiten

Op alle andere tijden kost een rit minimaal $1.70 en maximaal $3.50.

En weer terug
Het was een beetje druk toen ik weer richting huis ging. Gelukkig gaat de Orange Line om de tien minuten, dus ik hoefde niet te lang te wachten op een treinstel waar ik wel in paste. En daarna was het filerijden op Route 66. Volgende keer even wat beter uitkienen...