Echt en nep

Nadat ik een leuke herfstkrans in elkaar had geknutseld, vond ik het wel weer eens tijd voor wat echte bloemen. De herfstkrans van papier zal het langer uithouden, maar hopelijk blijven de gladiolen ook even mooi.


Dit is een doe-het-zelfpakket van de PaperSource, een winkel met mooi papier en leuke goodies.


Ik probeer de Halloweenkleuren paars en oranje in huis te halen. In de voortuin staan paars/roze en oranje chrysantenbollen. Over een week of twee komen de pompoenen erbij. Die ga ik dan op Halloween (31 oktober) uithollen en De Ogen er weer in zetten, net als vorig jaar.

Monticello

Het huis van Thomas Jefferson (belangrijkste schrijver van de onafhankelijkheidsverklaring in 1776 en de derde president van de Verenigde Staten) staat op een heuvel in de buurt van Charlottesville, Virginia.



Veelzijdig
Net als George Washington was Jefferson niet alleen 'Founding Father' en later president, maar ook een boer die experimenteerde met gewassen en landbouwtechnieken. Daarnaast was hij ook nog eens architect, filosoof, schrijver en uitvinder. Hij sprak (of las) in zeven talen, waaronder Italiaans. Daar komt de naam Monticello ook vandaan, 'kleine berg'.
Tijdens de rondleiding die we op Monticello kregen, werd duidelijk dat Jefferson alles heel precies vastlegde, van het weer tot alles wat hij in huis en in zijn bibliotheek had. Een meisje van 7 in onze groep vroeg zich hardop af Was he crazy? Beetje pietje-precies misschien, maar niet gek. Zijn logboeken waren in elk geval handig bij het restaureren en opnieuw inrichten van Monticello toen het een museum werd.


Paviljoentje in de groentetuin waar Jefferson 's avonds graag las. Hij was nogal een boekenworm en heeft dan ook een draaiende boekenstandaard uitgevonden, zodat hij vijf boeken tegelijk kon lezen. Ook de draaiende bureaustoel (swivel chair) komt uit zijn koker. De man hield blijkbaar van rondjes draaien. Had 't meisje toch gelijk?

Jeffersioniaanse architectuur
Jefferson was diep onder de indruk van het werk van Andrea Palladio (16e eeuw). Dat is goed terug te zien in het ontwerp van Monticello en in het terrein van de Universiteit van Virginia die hij oprichtte: symmetrisch rond een centraal gedeelte, met witte zuilen zoals de oude Griekse en Romaanse tempels. Maar Jefferson vond dat niet genoeg en voegde er achthoekige ruimtes aan toe.

Ik bedenk me ineens dat Mount Vernon (het huis van George Washington) er ook nogal 'palladiaans' uitziet: symmetrisch en met witte zuilen. Het grote verschil is dat Mount Vernon van hout is en wat eenvoudiger aandoet. Monticello is uit baksteen opgetrokken en oogt sjieker. Nou zit er ook zo'n dertig tot vijftig jaar tussen de bouw van beide huizen. En waarschijnlijk had Jefferson een duurdere smaak dan Washington.

Bekend
Heb je 't gevoel dat je Monticello ergens van kent? Kijk nog maar eens:


En nu deze:

Monticello staat op het vijfcentstuk, de 'Jefferson Nickel', met - je raadt ' al - Thomas Jefferson op de andere kant. Het kost trouwens 11 dollarcent om een nickel te slaan...

Monticello is het hele jaar door open, behalve met kerst. De rondleidingen zijn tijdsgebonden, online kun je kaartjes kopen voor het tijdstip dat jij wilt. Je kunt ook aan de kassa kaartjes kopen, maar dan loop je het risico dat je een uur of langer moet wachten (niet erg want je kunt er mooi wandelen). Toegangskaartjes voor de gewone rondleiding in Monticello kosten $24 voor volwassenen, $16 voor 12- tot 18-jarigen, $8 voor kinderen van 6-12. Er zijn ook andere rondleidingen, bijvoorbeeld over de tuinen en over slavernij op Monticello.

Onder de indruk

Ik ben al jaren gek op schilderijen van Monet, het begon met de Waterlilies-serie. Vooral de schilderijen waar de olieverf er zo dik op ligt dat ik 't wil aanraken, vind ik bijzonder. Bij de tentoonstelling van Monet tot Manet in Den Haag, stond ik al met m'n hand in de lucht om de Cathedrale de Rouen te voelen. Gelukkig 'kuchte' de suppoost me weer in 't gelid. Sinds mijn bezoek vorig jaar aan de MFA in Boston is Renoir ook op mijn favorietenlijstje gekomen.


Linksonder: twee toeristes bestuderen de 'Japanese Footbridge' van Monet. Rechtsonder en boven: 'Seascape at Port-en-Bessin' van Seurat. Zoals je ziet, vind ik het pointillisme ook boeiend. Wat een werk om al die stipjes te zetten...

Inmiddels ben ik al twee keer in de Impressionisten-vleugel van de National Gallery of Art in DC geweest om m'n 'Impressionist Fix' te halen. Dat is het voordeel van gratis musea, je kunt er zo even inwippen. De NGA maakt overigens geen deel uit van het Smithsonian Institute.

What can I do you for?

Ik keek even heel raar op m'n neus toen een wat oudere winkelier me vroeg: What can I do you for? Hoorde ik dat nou goed? Ondertussen heb ik deze constructie al vaker gehoord, in plaats van het normale What can I do for you? of How can I help you? Zou het iets van deze streek zijn? Of van vieze oude of schietgrage mannetjes? Tijd om het Google-orakel maar weer eens te raadplegen.

Amerikanen houden van spelen met woorden. Vooral de kleinere kleding- en snuisterijenwinkels en salons (spa's) hebben er een handje van. 'Hairloom' is een kapsalon (heirloom = 'erfstuk', heir klinkt als hair , een loom is een weefgetouw en kappers 'weven' met (nep)haar). 'Meeting Your Kneads' is een massagesalon met een knipoog naar de uitdrukking meeting your needs (kneads=kneden maar klinkt hetzelfde als needs=behoeftes). Nog eentje: 'Sew Beadazzled' is een kralenwinkel waar je so bedazzled (=zo verblind) raakt van alle glinsterende kralen (beads) en steentjes. Sew slaat op de sieraden die met naald en draad worden gemaakt (to sew=naaien).

Ook volgordeverwisseling in What can I do you for? is grappig bedoeld en heeft (meestal) geen seksuele of geweldadige bijbetekenis. Als er al een dubbele boodschap is, dan is het een financiële: de persoon vraagt je eigenlijk <knipoog> "Hoe kan ik jou eens extra geld ontfutselen?" </knipoog>.


Vittorio Wezel, lid van de Booswichtenclub en oplichter pur sang

Mount Vernon

Mount Vernon was het huis van George Washington, de eerste president van de VS. In 1723 had Washingtons vader er een boederij gebouwd en in 1757 begon George Washington aan de uitbreidingen van het huis. Washington was niet alleen politicus en strateeg, maar ook boer. Rondom het huis lag 6 acres (bijna 2,5 hectare) aan landbouwgrond. Hij was één van de eerste boeren die overstapte van tabak- naar graanteelt, toen tabak steeds minder opleverde. Hij experimenteerde met gewassen (katoen en zijde) en landbouwtechnieken (bijvoorbeeld roteren van gewassen, bemesten en ploegen). Voor het verwerken van al het graan was er een eigen graanmolen en een whiskeydistilleerderij.


Mount Vernon met uitzicht over de Potomac-rivier. Op de foto linksboven lijkt het net of ze grote stenen hebben gebruikt voor de gebouwen. Het zijn gewoon houten plankjes, maar zo ziet het er sjieker uit.

Toegangskaartjes voor Mount Vernon kosen $17 voor volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar, $16 voor senioren (62+) en $8 voor kinderen (6-11, gratis voor kinderen die jonger zijn).

Prijs van bloemen

Bosje dahlia's bij Wegmans

$8

€???

Bosje dahlia's bij Wegmans: $8.-.

In 't wild

Ben je lekker aan het wandelen, kikkertjes aan het bekijken en dan kom je ineens dit tegen...

Gepeperde rekening

In een restaurant in Culpeper VA viel het ons ineens op dat de belasting over onze lunch wel erg hoog was: meer dan 10% terwijl het normaal rond de 6% zit. Het blijkt dat sommige steden en counties boven op de Sales Tax nog een Food & Beverage Tax tussen de 4 en 6.5% rekenen.

Ik heb even wat bonnetjes opgesnord en zie dat er in Leesburg 6% Sales Tax plus 3.5% Meals Tax werd gerekend op onze koffie en cupcakes. In DC rekenen ze 10% belasting over Prepared Food. Hier is een overzicht van de belastingen in alle staten.

University of Virginia in Charlottesville

De Universiteit van Virginia was de eerste universiteit in de VS die rond een bibliotheek is gebouwd en niet rond een kerk. Jefferson vond dat studie los van geloof moest staan en dat de gemeenschap hiervoor moest betalen, zodat ook de minder gefortuneerden een hogere opleiding konden volgen.


De Rotunda, het gebouw waar de 'Academic Village' omheen is gebouwd. Grenzend aan de Lawn zijn studentenkamers voor een select aantal 'undergraduates' die in hun laatste jaar zitten. Naast bijna elke deur staat wel een schommelstoel. De studenten die net achter de Lawn wonen, lijken iets meer vrijheid te hebben: een schommelstoel EN een barbecue.