donderdag 24 december 2015
zondag 20 december 2015
Muurschilderingen
Dat de bewoners van San Francisco van kleur houden, kan je bijna niet ontgaan als je hier rondloopt. Veel huizen hebben een eigen kleur, sommige zelfs meerdere. Denk Painted Ladies, maar eerlijk gezegd zijn er mooiere exemplaren te vinden.
Links: zeemeerminhuis in The Mission (Valencia Street), Painted Ladies (Alamo Square) en een willekeurige straat in Cole Valley (geloof ik).
Niet alleen raamkozijnen en deuren worden goed in de verf gezet. Ook blinde muren worden overal in de stad opgevrolijkt met muurschilderingen. The Mission District is de buurt met de meeste 'murals', meer dan 600! Hier zijn er een paar die wij zijn tegengekomen tijdens onze wandelingen.
Geen titel - Andrew Schoulz (op de hoek van York Street en 24th Street)
Een paar straten verder herkenden we Schoulz' stijl in Generator (2003) - Aaron Noble en Andrew Schoulz (op hoek van Lexington Street en 18th Street).
La Llorana's Sacred Waters (2004) - Juana Alicia (op hoek van York Street en 24th, tegenover de paarden van Schoulz). Deze muurschildering laat de Mexicaanse mythe zien van een vrouw die haar kinderen heeft verdronken en is gedoemd om te blijven huilen.
Picturesoteric (2012) - Sirron Norris (op de hoek van 18th Street en Bryant Street)
Bending over Backwards (2012)- Susan Greene (bij de Hoff-garage, 17th Street en Hoff Street).
Maestra's Peace (1994) op de Women's Building (op de hoek van 18th Street en Lapidge Street)
There's so much love in this city (2013) - Nolan Jones en Pablo Medina (Osage Street @ 25th Street)
Een opgefriste Carnaval (1982) - Daniel Galvez (op de hoek van 24th Street en South Van Ness, boven de House of Brakes)
Balmy Alley
Veel van de muurschilderingen zijn politieke getint. Dat zie je ook in Balmy Alley. Zo vertelt Naya Bihana (2002) van Martin Travers bijvoorbeeld over de oorlog in Tibet (rechtsboven in de collage). En rechtsonder in Mission Makeover (2012) laat Lucia Ippolito de Mission-buurt van haar jeugd zien en de Mission van nu (designer-boutiekjes, dure restaurants en koffiehuizen).
De ogen zijn van Indigenous Eyes - War or Peace (1991) - Susan Kelk Cervantes. Linksonder is onbekend werk van een onbekende kunstenaar en linksboven kon ik niet terugvinden op het web.
De Precita Eyes Muralists organiseert wandeltochten langs een selectie van de muurschilderingen. Deelname kost $15-$20 en de wandelingen duren anderhalf tot twee uur.
Sticker-art
Als je rondwandelt, kijk dan ook op meterkasten voor stickerkunst:
En vergeet de stoep niet. Daar kom je regelmatig 'stempels' tegen. Oja, en let op ramen zoals deze:
Geen sticker-art, maar sticky-art: Links van het computerspelletje Zelda, gemaakt van post-itjes (sticky notes).
Coit Tower
Ook binnen zijn er genoeg muurschilderingen te ontdekken: deze vind je bijvoorbeeld in de Coit Tower op Telegraph Hill:
Aan deze fresco uit 1934 hebben 25 schilders gewerkt. Dit was een van de New Deal-werkverschaffingsprojecten voor kunstenaars (tijdens de 'Great Depression'). De kunstwerken moesten altijd iets laten zien van de Amerikaanse cultuur: in de Coit Tower zie je veel scenes van het stads- en plattelandsleven in Californië.
Niet genoeg?
Wil je nog meer muurschilderingen zien? Ga dan naar de website SF Mural Arts. Daar kun je per kunstenaar, buurt (Chinatown heeft ook een paar mooie) of periode bladeren. Of je kunt ze op een plattegrond opzoeken. Zo heb ik ook alle informatie voor deze blogpost gevonden ;-)
Links: zeemeerminhuis in The Mission (Valencia Street), Painted Ladies (Alamo Square) en een willekeurige straat in Cole Valley (geloof ik).
Niet alleen raamkozijnen en deuren worden goed in de verf gezet. Ook blinde muren worden overal in de stad opgevrolijkt met muurschilderingen. The Mission District is de buurt met de meeste 'murals', meer dan 600! Hier zijn er een paar die wij zijn tegengekomen tijdens onze wandelingen.
Geen titel - Andrew Schoulz (op de hoek van York Street en 24th Street)
Een paar straten verder herkenden we Schoulz' stijl in Generator (2003) - Aaron Noble en Andrew Schoulz (op hoek van Lexington Street en 18th Street).
La Llorana's Sacred Waters (2004) - Juana Alicia (op hoek van York Street en 24th, tegenover de paarden van Schoulz). Deze muurschildering laat de Mexicaanse mythe zien van een vrouw die haar kinderen heeft verdronken en is gedoemd om te blijven huilen.
Picturesoteric (2012) - Sirron Norris (op de hoek van 18th Street en Bryant Street)
Bending over Backwards (2012)- Susan Greene (bij de Hoff-garage, 17th Street en Hoff Street).
Maestra's Peace (1994) op de Women's Building (op de hoek van 18th Street en Lapidge Street)
There's so much love in this city (2013) - Nolan Jones en Pablo Medina (Osage Street @ 25th Street)
Een opgefriste Carnaval (1982) - Daniel Galvez (op de hoek van 24th Street en South Van Ness, boven de House of Brakes)
Balmy Alley
Veel van de muurschilderingen zijn politieke getint. Dat zie je ook in Balmy Alley. Zo vertelt Naya Bihana (2002) van Martin Travers bijvoorbeeld over de oorlog in Tibet (rechtsboven in de collage). En rechtsonder in Mission Makeover (2012) laat Lucia Ippolito de Mission-buurt van haar jeugd zien en de Mission van nu (designer-boutiekjes, dure restaurants en koffiehuizen).
De ogen zijn van Indigenous Eyes - War or Peace (1991) - Susan Kelk Cervantes. Linksonder is onbekend werk van een onbekende kunstenaar en linksboven kon ik niet terugvinden op het web.
De Precita Eyes Muralists organiseert wandeltochten langs een selectie van de muurschilderingen. Deelname kost $15-$20 en de wandelingen duren anderhalf tot twee uur.
Sticker-art
Als je rondwandelt, kijk dan ook op meterkasten voor stickerkunst:
En vergeet de stoep niet. Daar kom je regelmatig 'stempels' tegen. Oja, en let op ramen zoals deze:
Geen sticker-art, maar sticky-art: Links van het computerspelletje Zelda, gemaakt van post-itjes (sticky notes).
Coit Tower
Ook binnen zijn er genoeg muurschilderingen te ontdekken: deze vind je bijvoorbeeld in de Coit Tower op Telegraph Hill:
Aan deze fresco uit 1934 hebben 25 schilders gewerkt. Dit was een van de New Deal-werkverschaffingsprojecten voor kunstenaars (tijdens de 'Great Depression'). De kunstwerken moesten altijd iets laten zien van de Amerikaanse cultuur: in de Coit Tower zie je veel scenes van het stads- en plattelandsleven in Californië.
Niet genoeg?
Wil je nog meer muurschilderingen zien? Ga dan naar de website SF Mural Arts. Daar kun je per kunstenaar, buurt (Chinatown heeft ook een paar mooie) of periode bladeren. Of je kunt ze op een plattegrond opzoeken. Zo heb ik ook alle informatie voor deze blogpost gevonden ;-)
zondag 6 december 2015
Vrolijke walvissen
Ik geloof dat het najaar een mooie tijd is om walvissen te gaan kijken. Nou hadden we eind augustus al bultruggen gezien vanaf het strand bij Half Moon Bay en niet veel later zagen we dolfijnen buitelen in de oceaan bij Rockaway Beach. Maar onze tocht van twee weken geleden vanuit Monterey spant tot nu toe de kroon!
Speeltuin voor walvissen
De Monterey Bay Canyon is een favoriete stek voor walvissen om zich tegoed te doen aan kril. De kloof is een mijl diep, vergelijkbaar met de Grand Canyon in Arizona maar dan onder water.
Overzicht van Monterey Bay Canyon. Wij zijn vanuit Monterey vertrokken. De A op de kaart is Moss Landing, een andere plek waar vandaan je goed walvistochten kunt doen. Ook Santa Cruz is een vertrekpunt. Ik geloof dat er vanuit San Francisco ook walvistochten gaan, maar die hebben we nog niet geprobeerd.
Beste tijd
Het hele jaar door kun je walvissen zien, alleen is het de vraag welke je tegenkomt. Van april tot december is Monterey Bay Canyon geliefd bij bultruggen (humpback whales), orka's (killer whales) en blauwe vinvissen (blue whales). Van december tot eind maart zijn het vooral de grijze walvissen (gray whales) die de boventoon voeren. In december beginnen ze aan hun trek van het koude noorden van Canada naar de warmere wateren van de Golf van Californië (bij Mexico). Dolfijnen in allerlei soorten en maten zijn er het hele jaar door.
Overzicht van baleinwalvissen en walvissen met tanden.
Show
De bultruggen die wij aantroffen, hadden er duidelijk zin in. Ze bleven 'breachen', uit het water springen en dan op hun zij neerklappen. Ze vonden het ook erg prettig om met hun zijvinnen (pectoral fins of pecs) op het water te petsen.
Op YouTube staan wat filmpjes van de dolfijnen en de walvissen. Kijk vooral het filmpje 'Humpback whale pec slapping and breaching' af:
Cadeautje op de terugweg van de middagtocht: dolfijnen met ondergaande zon.
Praktische informatie
Een tocht kost $35-45 per persoon, de tocht duurt twee-drie uur. Tenzij het bingo is en de kapitein zijn camera met telelens ook pakt ;)
Let op: als je zwanger bent, kun je beter iets ander plannen, bijvoorbeeld een bezoek aan Cannery Row, Monterey Bay Aquarium (aanrader!) of - als je in november/december komt - de Monarch Butterfly Sanctuary (gratis) in Pacific Grove. Je mag namelijk niet mee op walvistocht als je in verwachting bent. Heb je kleine kinderen, vraag dan na of ze mee mogen. Princess Monterey neemt bijvoorbeeld geen kinderen onder 5 jaar aan boord.
Monterey Whale Watch biedt soms ook dagtochten aan ($145 per persoon). Bij alle tochten krijg je natuurlijk geen garantie dat je walvissen ziet, het blijven wilde dieren met een eigen wil. Als er echt niks te zien was, krijg je een 'rain check' voor een andere keer. Voor ons leuk, maar als je op doorreis bent heb je daar niet veel aan.
Onze andere posts over walvissen zien? Klik dan hier.
Speeltuin voor walvissen
De Monterey Bay Canyon is een favoriete stek voor walvissen om zich tegoed te doen aan kril. De kloof is een mijl diep, vergelijkbaar met de Grand Canyon in Arizona maar dan onder water.
Overzicht van Monterey Bay Canyon. Wij zijn vanuit Monterey vertrokken. De A op de kaart is Moss Landing, een andere plek waar vandaan je goed walvistochten kunt doen. Ook Santa Cruz is een vertrekpunt. Ik geloof dat er vanuit San Francisco ook walvistochten gaan, maar die hebben we nog niet geprobeerd.
Beste tijd
Het hele jaar door kun je walvissen zien, alleen is het de vraag welke je tegenkomt. Van april tot december is Monterey Bay Canyon geliefd bij bultruggen (humpback whales), orka's (killer whales) en blauwe vinvissen (blue whales). Van december tot eind maart zijn het vooral de grijze walvissen (gray whales) die de boventoon voeren. In december beginnen ze aan hun trek van het koude noorden van Canada naar de warmere wateren van de Golf van Californië (bij Mexico). Dolfijnen in allerlei soorten en maten zijn er het hele jaar door.
Overzicht van baleinwalvissen en walvissen met tanden.
Show
De bultruggen die wij aantroffen, hadden er duidelijk zin in. Ze bleven 'breachen', uit het water springen en dan op hun zij neerklappen. Ze vonden het ook erg prettig om met hun zijvinnen (pectoral fins of pecs) op het water te petsen.
Op YouTube staan wat filmpjes van de dolfijnen en de walvissen. Kijk vooral het filmpje 'Humpback whale pec slapping and breaching' af:
Cadeautje op de terugweg van de middagtocht: dolfijnen met ondergaande zon.
Praktische informatie
Een tocht kost $35-45 per persoon, de tocht duurt twee-drie uur. Tenzij het bingo is en de kapitein zijn camera met telelens ook pakt ;)
Let op: als je zwanger bent, kun je beter iets ander plannen, bijvoorbeeld een bezoek aan Cannery Row, Monterey Bay Aquarium (aanrader!) of - als je in november/december komt - de Monarch Butterfly Sanctuary (gratis) in Pacific Grove. Je mag namelijk niet mee op walvistocht als je in verwachting bent. Heb je kleine kinderen, vraag dan na of ze mee mogen. Princess Monterey neemt bijvoorbeeld geen kinderen onder 5 jaar aan boord.
Monterey Whale Watch biedt soms ook dagtochten aan ($145 per persoon). Bij alle tochten krijg je natuurlijk geen garantie dat je walvissen ziet, het blijven wilde dieren met een eigen wil. Als er echt niks te zien was, krijg je een 'rain check' voor een andere keer. Voor ons leuk, maar als je op doorreis bent heb je daar niet veel aan.
Onze andere posts over walvissen zien? Klik dan hier.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
